Nowa ustawa medialna a działalność przedsiębiorstw

Przeczytaj także: Nowelizacja ustawy o radiofonii i telewizji

Niektóre kwestie związane z rynkiem medialnym zostały dostosowane do zmieniających się warunków społeczno-gospodarczych, co najlepiej uwidacznia się na gruncie regulacji dotyczących reklamy prowadzonej w Internecie, który przecież w czasie uchwalania pierwotnej wersji ustawy w 1992 roku dopiero sam co powstawał.

Nowelizacja ustawy ma duży wpływ na prowadzenie przedsiębiorstwa na rynku medialnym. Wprowadza ona wiele nowych zakazów w zakresie nadawania reklam, w szczególności dotyczących substancji i środków odurzających, środków spożywczych, a także innych produktów objętych regulacją ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Nowelizacja dokonuje ingerencji w treść przekazów reklamowych, co wiąże się m.in. z ograniczeniem liczby zwiastunów audycji telewizyjnych, emitowaniem programów w języku polskim, czy nawet wprowadzenie ułatwień dla osób niepełnosprawnych (wzrokowo czy słuchowo) poprzez wprowadzenie obowiązku nadawania napisów czy dokonywania tłumaczeń na język migowy.

Nowelizacja narzuca także obowiązki na nadawcę programu, który posiada wyłączność w emitowaniu programu dotyczącego wydarzeń o istotnym zainteresowaniu społecznym. Ma on bowiem obowiązek udostępnić innym, konkurencyjnym nadawcom (w tym także europejskim) realizacji przez nich krótkiego sprawozdania z tego właśnie wydarzenia.

Ponadto, nowelizacja jest szczególnie ważna dla tych przedsiębiorców (dotyczy osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, spółek prawa handlowego czy innych osób prawnych), których działalność opiera się na tworzeniu programów telewizyjnych w Internecie. Zgodnie z nowelizacją nadawcy telewizji internetowej zobowiązani są do rejestracji programów w KRRiT (art. 44a ust.1-7). Dotyczy to również operatorów platform cyfrowych, jednakże dla nich obowiązek ten został zliberalizowany i wystarczy, że uzyskają jedynie koncesję. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji ma decydujące zdane czy zezwolić przedsiębiorcy na emisję programu i wpisze go do rejestru (brak odmowy rejestracji w przeciągu miesiąca od zgłoszenia uważa się za zgodę), czy mu odmówi.

Wpis do rejestru ma być płatny, jednakże wysokość opłaty nie jest jeszcze znana, bowiem obecnie trwają dopiero konsultacje z Ministerstwem Finansów w tej kwestii. Przedsiębiorca tj. dostawca programu, jeżeli nie zarejestruje programu, a będzie go udostępniał, będzie podlegał karze grzywny, której wysokość będzie stanowiła do 10% przychodu osiągniętego przez w/w w poprzednim roku obrotowym. Obowiązek rejestracji w KRRiT nie jest jedyną „nowością” związaną z instytucją kontroli programów. Nadzorowi bowiem ma podlegać już sama ich treść, która jeżeli będzie albo niezgodna z prawem albo dyskryminującą (np. ze względu na wiek, płeć, rasę itp.) może przyczynić się do wykreślenia danego programu z w/w rejestru. Sytuacja taka może mieć również miejsce w przypadku gdy program będzie propagował działania sprzeczne z moralnością i dobrem społecznym (art. 45 ust.1-3).