Kontrakty menedżerskie

Przeczytaj także: Kobieta - menedżer a rynek pracy

Pracowniczy kontrakt menedżerski

Kontrakt menedżerski może przewidywać, że menedżer zobowiązuje się do zarządzania na rzecz przedsiębiorcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym. Z kolei przedsiębiorca do zatrudniania menedżera za wynagrodzeniem. W tej sytuacji mamy do czynienia ze stosunkiem pracy, wobec czego kwestia zatrudnienia regulowana będzie nie tylko postanowieniami zawartego kontraktu menedżerskiego, ale również przepisami kodeksu pracy (teks. jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94 ze zm.), przepisami innych ustaw i aktów wykonawczych określających prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Należy pamiętać, że strony mają ograniczoną swobodę w regulowaniu swoich praw i obowiązków. Oprócz tego menedżer musi brać pod uwagę, że będzie pozostawał pod kierownictwem przedsiębiorcy. Stanowi to istotne ograniczenie jego swobody zarządzania przedsiębiorstwem. Menedżer nie tylko będzie zobowiązany stosować się do poleceń przedsiębiorcy, ale będzie również podlegał jego nadzorowi. Oznacza to, że jego rola jako podmiotu wyznaczającego metody zarządzania może ulec znacznemu ograniczeniu. Z drugiej strony przedsiębiorca uprawniony będzie do korzystania ze wszystkich przywilejów pracowniczych.

Kontrakt menedżerski powinien być sformułowany na piśmie. Będąc de facto umową o pracę musi również zawierać wszystkie określone prawem pracy postanowienia odnośnie świadczenia pracy przez menedżera. Na treść normatywną takiego kontraktu menedżerskiego składają się w szczególności postanowienia dotyczące:

• rodzaju pracy,
• miejsca wykonywania pracy,
• wynagrodzenia za pracę, ze wskazaniem składników wynagrodzenia,
• wymiaru czasu pracy,
• terminu rozpoczęcia pracy.

Kodeks pracy pozwala jedynie w niewielkim zakresie uwzględnić specyfikę kontraktów menedżerskich i uregulować wyżej wymienione kwestie w sposób odpowiadający świadczeniu pracy polegającej na zarządzaniu przedsiębiorstwem. Toteż w ramach kontraktów menedżerskich można wprowadzić bardziej elastyczny zadaniowy czas pracy oraz ustalić, że wynagrodzenie składać się będzie z stawki podstawowej oraz dodatkowego składnika wynagrodzenia w postaci prowizji od osiąganych wyników.

Nie jest wyłączona swoboda kształtowania pozostałej treści umowy. Dodatkowe postanowienia przesądzają de facto o odmienności kontraktu menedżerskiego od pozostałych umów o pracę. Te szczególne postanowienia mogą odnosić się do dodatkowych elementów, które mają dla stron kontraktu menedżerskiego szczególne znaczenie.

Należy pamiętać, że menedżer zatrudniony w oparciu o kontrakt menedżerski o charakterze umowy o pracę z punktu widzenia regulacji dotyczącej ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych traktowany jest jak pracownik.

Kontrakt menedżerski członka zarządu spółki kapitałowej

Dokonując oceny, który z kontraktów menedżerskich jest bardziej odpowiedni dla członków zarządu spółki kapitałowej, należy odpowiedzieć się za kontraktem cywilnoprawnym. Przemawia za tym szereg argumentów, z których najważniejszym jest możliwość dostosowania takiego kontraktu menedżerskiego do warunków pełnienia funkcji członka zarządu w danej spółce. Możliwość dopasowania treści kontraktu do instytucji kodeksu spółek handlowych powoduje, że nie powstają problemy, w obliczu których stanąć może menedżer zatrudniony w spółce na podstawie umowy o pracę. Problem związany jest z tym, że menedżer występuje w spółce kapitałowej na dwóch płaszczyznach. Pierwsza - menedżer występuje jako członek zarządu. Jest to płaszczyzna wewnątrzorganizacyjna.