Miejsce pracy a wypłata diety

Przeczytaj także: Podróż służbowa dłuższa niż 10 dni

Pytanie: Firma z Częstochowy zatrudniła pracownika do nowego oddziału w Szczecinie. Pracownik pochodzi ze Szczecina, tam mieszka i pracuje jako jedyny pracownik tej firmy w oddziale. Pracownik jest zatrudniony na stanowisku przedstawiciela handlowego, jednak w umowie o pracę jego miejsce pracy błędnie określone zostało jako Częstochowa. Pracownik pracuje już rok. Czy w związku z pomyłkowym zapisem w umowie o pracę na pracodawcy ciąży obowiązek wypłaty diet za okres zatrudnienia? Czy najlepszą formą zamiany zapisu jest aneks do umowy? Czy oświadczenie, w którym strony zgodnie stwierdzą, że pracownik nigdy nie świadczył pracy w Częstochowie, a jego miejsce pracy zawsze było w Szczecinie, może zwolnić pracodawcę z obowiązku wypłaty diet?

Odpowiedź: Pomimo błędnego zapisu w umowie o pracę pracownik wykonując pracę w Szczecinie nie znajduje się w podróży służbowej, a zatem pracodawca nie jest zobowiązany do wypłaty związanych z taką podróżą diet. Stałe świadczenie pracy w miejscu ustalonym przez strony nie ma bowiem charakteru podróży służbowej.

Pracodawca powinien dokonać zmiany widniejącego w umowie o pracę zapisu dotyczącego miejsca wykonywania pracy zawierając z pracownikiem porozumienia zmieniające, lub w przypadku braku zgody pracownika na taka zmianę w drodze wypowiedzenia zmieniającego.

1. Podróż służbowa ma charakter incydentalny

Diety to świadczenia, które przysługują pracownikom z tytułu odbywania podróży służbowych. Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy podróżą służbową jest wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. Istotą podróży służbowej jest zatem wykonywanie przez pracownika zadań wyznaczonych przez pracodawcę w innym miejscu niż:

• siedziba pracodawcy lub
• stałe miejsce pracy (dotyczy to tych pracowników, którzy stale wykonują pracę poza siedzibą pracodawcy).

Ponadto, elementem charakteryzującym podróż służbową jest okoliczność, iż pobyt w miejscu wykonywania zadania służbowego jest z założenia tymczasowy, podstawę formalną podróży służbowej stanowi polecenie wyjazdu, zaś sama podróż ma charakter incydentalny w stosunku do pracy wykonywanej zwykle przez pracownika w ramach jego obowiązków wynikających z zawartej umowy o pracę.

Zdaniem SN: Istotne jest ustalenie stałego miejsca pracy

W celu prawidłowego osądzenia sporów w zakresie należności z tytułu podróży służbowych konieczne jest ustalenie stałego miejsca pracy, które - co do zasady - oznacza punktowo lub terytorialnie oznaczony obszar, na którym pracownik stale (zwykle) wykonuje obowiązki pracownicze w granicach obowiązujących go norm czasu pracy. Z tytułu wykonywania pracy w innych „niestałych” miejscach pracy, tj. poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy pracownikowi przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową do „niestałego” miejsca wykonywania pracy.(Uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z 9 lutego 2010 r., I PK 157/2009)