Zabezpieczenie transakcji i umowy handlowej

Przeczytaj także: Zabezpieczenie wierzytelności: żądanie obniżenia sumy hipoteki

Kilka słów o poręczeniu

Poręczenie jest instytucją kodeksu cywilnego o ugruntowanej praktyce. Jego istota polega na tym, że poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał. Wierzyciel tym samym staje się uprawniony do dochodzenia zapłaty zabezpieczonej wierzytelności natychmiast po nadejściu terminu jej wymagalności zarówno od dłużnika jak i dodatkowo od poręczyciela. Zyskuje więc niejako dodatkowe źródło zaspokojenia czy też dochodzenia swoich należności.

Dla skuteczności poręczenia strony muszą zachować formę pisemną. Poza tym oświadczenie poręczyciela musi koniecznie wskazywać osobę dłużnika głównego i dług główny, za który poręcza.

Sprawy, w których istnieje możliwość poręczenia za kogoś mogą dotyczyć zarówno świadczeń pieniężnych jak i niepieniężnych, mogą być one ograniczone do części zobowiązania głównego lub tylko do oznaczonej wysokości. Nie musimy więc poręczać za całość czyjegoś zobowiązania. Konieczne jest jednakże w takiej sytuacji dokładne określenie wysokości zobowiązania, do której chcemy za kogoś ręczyć.

Poręczenie może być także ograniczone co do czasu trwania odpowiedzialności wierzyciela. Przedmiotem poręczenia może być także dług przyszły. Tego rodzaju poręczenie jest rzadkie w praktyce, wiąże się z dużą dozą ryzyka. W tym przypadku ustawa uzależnia ważność takiego poręczenia od tego, czy poręczyciel z góry określił wielkość, do jakiej będzie odpowiadał. Niezwykle istotne jest w tym przypadku odpowiednie sformułowanie treści poręczenia.

W przypadku, kiedy dłużnik główny popadnie w zwłokę z wykonaniem swojego zobowiązania, w interesie wierzyciela jest, aby o tej zwłoce jak najszybciej powiadomić poręczyciela. W przeciwnym wypadku wierzyciel ponosi odpowiedzialność za poniesioną szkodę wynikłą z opóźnienia w podobnym zawiadomieniu, np. za konieczność spłacenia odsetek, bez których mogło się obejść, gdyby wierzyciel nie zwlekał z zawiadomieniem.

Odpowiedzialność poręczyciela

Zasadą jest, że poręczyciel odpowiada względem wierzyciela jak współdłużnik solidarny dłużnika głównego, a więc roszczenie dotyczące spełnienia zobowiązania może być kierowane w pełnej wysokości także do poręczyciela. Oczywiście poręczając za kogoś można wprowadzić dodatkowe ustalenia do treści poręczenia jak np. ustanawiając jako przesłankę odpowiedzialności bezskuteczność egzekucji z majątku dłużnika czy też bezskuteczne wezwania dłużnika do wykonania zobowiązania.