Zmiana ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia

Przeczytaj także: Bezpieczeństwo żywności na świecie: Indeks 2017

Na początku, warto wskazać, że generalnie celem nowelizacji jest dostosowanie przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 136, poz. 914 z późn. zm., dalej „ustawa”) do prawa Unii Europejskiej. W związku z tym, przepisy nowelizacji, które weszły w życie już w marcu 2010 roku doprecyzowały wiele pojęć (np. „dobra praktyka produkcyjna”, „składnik żywności”, „oświadczenie żywieniowe”) oraz wprowadziły nowe pojęcia (np. „podmiot działający na rynku materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością”, „enzym spożywczy”). Przepisy te rozszerzyły również listę podmiotów, dla których wystarczająca jest rejestracja bez konieczności dodatkowego zatwierdzania zakładu, m.in. o gospodarstwa agroturystyczne, apteki, punkty apteczne, hurtownie farmaceutyczne, sklepy zielarskie, przedsiębiorców prowadzących sprzedaż produktów innych niż żywność oraz wprowadzających do obrotu żywność opakowaną trwałą mikrobiologicznie, zakłady produkujące lub wprowadzające do obrotu materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością, producentów gazów technicznych.

Przepisy nowelizacji, które weszły w życie 20 stycznia 2011 r. wprowadziły definicję aromatu (środka aromatyzującego) przez odwołanie się do definicji środka aromatyzującego w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środków aromatyzujących i niektórych składników żywności o właściwościach aromatyzujących do użycia w oraz na środkach spożywczych oraz zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91, rozporządzenia (WE) nr 2232/96 oraz (WE) nr 110/2008 oraz dyrektywę 2000/13/WE (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 34, dalej „rozporządzenie nr 1334/2008”).

Warto przy tym wskazać, że zgodnie z rozporządzeniem nr 1334/2008 aromaty (środki aromatyzujące) definiowane są jako „produkty: (i) nieprzeznaczone do bezpośredniego spożycia, dodawane do środków spożywczych w celu nadania im aromatu lub smaku lub zmiany ich aromatu lub smaku; (ii) wytworzone z produktów lub zawierające produkty z następujących kategorii: substancje aromatyczne, preparaty aromatyczne, środki aromatyzujące z przetworzenia termicznego, środki aromatyzujące dymu wędzarniczego, prekursory środków aromatyzujących lub inne środki aromatyzujące albo ich mieszanki”.

Nowelizacja wprowadziła również zamiast definicji „substancji aromatycznej” definicję „składnika żywności o właściwościach aromatyzujących”, również przez odwołanie do odpowiedniej definicji w rozporządzeniu nr 1334/2008, oraz zmieniła art. 13 ustawy przez wskazanie, że wymagania dotyczące aromatów i składników żywności o właściwościach aromatyzujących określa rozporządzenie nr 1334/2008.

Ponadto, nowelizacją dodano przepis karny, zgodnie z którym, kto nie przestrzega wymagań w zakresie znakowania środków spożywczych, określonych w przepisach rozporządzenia nr 1334/2008 w zakresie aromatów podlega karze pieniężnej określonej odpowiednio w ustawie.

Podsumowując, wskazane zmiany, które zostały wprowadzone 20 stycznia 2011 roku przez niektóre przepisy nowelizacji są realizacją zobowiązań Polski, wynikających z prawa Unii Europejskiej i kolejnym etapem wejścia w życie nowelizacji, której większość przepisów, jak już zostało wskazane na wstępie, weszła w życie w marcu 2010 roku.