Zwolnienie z pracy z przyczyn pracodawcy

Przeczytaj także: Skrócenie półrocznego okresu wypowiedzenia

3. Zwolnienia na podstawie ustawy z 13 marca 2003 r.

Jak ustala się liczbę zatrudnionych?

Aby ustalić, czy pracodawca jest zobowiązany stosować ustawę z 13 marca 2003 r., bierze się pod uwagę tylko pracowników, a więc osoby zatrudnione w ramach stosunku pracy, czyli takie które:

• mają podpisane z pracodawcą umowy o pracę lub
• są zatrudnione na podstawie mianowania, powołania, wyboru lub spółdzielczej umowy o pracę.

W liczbie zatrudnionych uwzględnia się również osoby:

• przebywające na urlopach macierzyńskich, bezpłatnych, wychowawczych,
• zatrudnione na zastępstwo,
• zatrudnione w celu przygotowania zawodowego (młodociani).

Ustalając liczbę pracowników, nie uwzględnia się natomiast:

• osób wykonujących u pracodawcy pracę na podstawie umów cywilnoprawnych oraz w ramach stażu na podstawie skierowania z urzędu pracy,
• pracowników tymczasowych przyjętych za pośrednictwem agencji pracy tymczasowej do wykonywania pracy u pracodawcy użytkownika.

Uwaga!
Przy ustalaniu liczby zatrudnionych nie jest istotny wymiar etatu, na podstawie którego zatrudniony jest pracownik, ponieważ liczy się pracowników jako konkretne osoby, a nie w przeliczeniu na pełne etaty. W którym momencie pracowników musi być 20 lub więcej, żeby trzeba było stosować ustawę?

Przepisy tego nie przesądzają. Zgodnie ze stanowiskiem MPiPS oraz PIP (np. wyjaśnienie opublikowane w PiZS z 2005 r. nr 12, s. 36) przyjmuje się, że "dla ustalenia stanu zatrudnienia u danego pracodawcy w celu stwierdzenia możliwości zastosowania ustawy z 13 marca 2003 r. istotna jest liczba zatrudnionych pracowników w momencie wypowiadania umowy o pracę. [...] Istotny jest zatem sam moment podejmowania decyzji o rozwiązywaniu z pracownikami stosunków pracy, a nie to, kiedy poszczególne umowy o pracę ulegną zakończeniu".

Czy niezbędnym warunkiem stosowania ustawy z 13 marca 2003 r. jest zmniejszenie zatrudnienia w firmie?

Nie, ustawę trzeba stosować także wtedy, gdy w sumie liczba zatrudnionych się nie zmniejszy, a nawet może ostatecznie się zwiększyć!

Przykład z życia:
Pracodawca ma dwa oddziały swojej firmy w różnych miastach - mieście A i mieście B. Zatrudnia w nich ponad 20 pracowników. W mieście A powstała firma konkurencyjna, więc obroty firmy tam spadły. Natomiast w mieście B zainteresowanie usługami firmy jest duże i ciągle wzrasta.

Jeżeli w mieście A pracodawca zwolni pracowników z przyczyn ekonomicznych (spadek zamówień na usługi firmy), będzie musiał stosować wobec nich ustawę z 13 marca 2003 r., mimo że w tym samym czasie zatrudni nowych pracowników w oddziale firmy w mieście B.

2 tryby zwolnienia z przyczyn dotyczących pracodawcy

W ramach ustawy z 13 marca 2003 r. wyróżniamy 2 tryby zwolnienia z przyczyn nieleżących po stronie pracownika, czyli dotyczących pracodawcy:

1. tryb zwolnień grupowych,
2. tryb zwolnień indywidualnych.

Uwaga!
Zarówno w przypadku zwolnień grupowych, jak i indywidualnych trzeba wypłacić pracownikowi odprawę. Nie ma zatem różnicy w kosztach zwolnień. Te dwa tryby różnią się jednak znacznie sposobem postępowania w zakresie rozwiązywania umów o pracę.


www.KadryOnline.pl - Serwis specjalistów ds. personalnych. Praktyczne wskazówki dotyczące prawa pracy, najświeższe interpretacje przepisów, informacje o zmianach prawnych, bezpłatne biuletyny e-mailowe.