Przejście zakładu pracy a prawo do trzynastki

Przeczytaj także: Wysokość trzynastki a dodatki do wynagrodzeń

Kwestie związane z przejściem zakładu pracy na innego pracodawcę podlegają regulacjom art. 23 K.p. W myśl tego przepisu, przejęcie firmy powoduje, że nowy szef staje się z mocy prawa stroną stosunków pracy, które dotychczas łączyły „starego” pracodawcę z personelem. Nie ma zatem konieczności, aby wraz z przejęciem ponownie zawierano z pracownikami umowy o pracę (por. wyrok SN z 28 września 1990 r., I PR 251/90, OSNC 1991, Nr 10-12, poz. 130). Jedyny wyjątek stanowią tu osoby zatrudnione na innej podstawie niż umowa o pracę, którym przejemca zobowiązany jest przedstawić nowe warunki pracy i płacy.

A zatem, wraz z przejęciem (części) zakładu pracy w trybie art. 23 K.p. nowy pracodawca staje na jego czele, przejmując jednocześnie wszelkie prawa i obowiązki (majątkowe oraz niemajątkowe) wynikające z istniejących stosunków pracy. Zaczynają go więc wiązać wszelkie postanowienia obowiązujących umów, których treść może ulec zmianie jedynie za porozumieniem stron lub też poprzez wręczenie pracownikom wypowiedzeń zmieniających.

Fakt, że w przejmowanej części zakładu pracy stosowano przepisy ustawy z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080 ze zm.) oznacza, że nowy pracodawca musi je respektować aż do czasu, gdy zdecyduje się na zmianę treści pracowniczych stosunków pracy. Dlaczego?

Otóż, należy pamiętać, że treść stosunku pracy kształtowana jest nie tylko poprzez postanowienia umowy o pracę, ale również poprzez uregulowania wynikające np. z układów zbiorowych pracy oraz powszechnie obowiązujące przepisy prawa pracy (Kodeks pracy, inne ustawy i akty wykonawcze). W omawianym przypadku uprawnienia nadane pracownikom przez powołaną ustawę tworzą zatem treść ich stosunku pracy i wiążą nowego pracodawcę aż do momentu wypowiedzenia im umów o pracę w zakresie prawa do trzynastego wynagrodzenia.

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w orzecznictwie. I tak np. , w wyroku z 4 kwietnia 2000 r. ( III ZP 7/00) skład orzekający nie pozostawił żadnych wątpliwości, stwierdzając, że uprawnienie pracowników jednostki sfery budżetowej do dodatkowego wynagrodzenia rocznego stanowi element treści stosunków pracy pracowników zakładu pracy będącego taką jednostką przejętego w trybie art. 23 K.p. i wiąże nowego pracodawcę do czasu zmiany treści tego stosunku na podstawie porozumienia stron lub wypowiedzenia zmieniającego.

Reasumując, wspomniany we wstępie pracodawca ma obowiązek respektować uprawnienia przejętych pracowników do dodatkowego wynagrodzenia rocznego. Jeżeli natomiast nosi się z przeciwnym zamiarem, to musi zmienić treść umów o pracę poprzez porozumienie stron lub wypowiedzenie zmieniające.