Bezprawne wypowiedzenie i zwolnienie: zbieg roszczeń

Przeczytaj także: Procedury firmowe a wypowiedzenie umowy o pracę

Odszkodowanie przy wadliwym wypowiedzeniu

Przypomnijmy, zgodnie z art. 45 § 1 K.p., w razie ustalenia, że dokonane wypowiedzenie umowy o pracę na czas nieokreślony było nieuzasadnione lub naruszało przepisy o wypowiadaniu umów, sąd pracy- w zależności od żądania wystosowanego przez pracownika- orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu- o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo odszkodowaniu. Odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia, jakie przysługiwałoby pracownikowi za okres wypowiedzenia (por. art. 47¹ K.p.).

Odszkodowanie a wadliwa dyscyplinarka w okresie wypowiedzenia

Prawo do odszkodowania przysługuje zatrudnionemu również w przypadku, gdy w okresie wypowiedzenia zwolniono go dyscyplinarnie z naruszeniem obowiązujących regulacji w tym zakresie. Odszkodowanie to przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas pozostały do upływu okresu wypowiedzenia. Jeżeli więc niezgodna z prawem dyscyplinarka wręczona została pracownikowi w ostatnim dniu wypowiedzenia, to brak jest podstaw do przyznania mu odszkodowania (por. wyrok SN z 12 marca 1987 r., I PRN 93/86, Sł. Prac. 1987, Nr 11, s.32).

Kwestia stosowania art. 60 K.p nie wzbudza większych wątpliwości w przypadku, gdy wcześniej dokonane wypowiedzenie umowy o pracę nie było wadliwe, a nieprawidłowe jest jedynie rozwiązanie umowy w trybie natychmiastowym. W takiej sytuacji pracownik może domagać się tylko odszkodowania wynikającego z art. 60 K.p. i wyłącznie w wysokości, którą ustawodawca wskazał w tym przepisie (por. wyrok z SN 21 września 2005 r., II PK 305/04, M.P.Pr.- wkł. 2005, Nr 12, poz. 16).
Gdy wadliwe są obie czynności prawne

W praktyce niejasności pojawiają się wówczas, gdy zarówno dokonane przez szefa wypowiedzenie, jak i następujące po nim rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia, są obciążone wadliwością. Problem sprowadza się tu do rozstrzygnięcia, na jakiej podstawie prawnej pracownikowi przysługują roszczenia z tytułu bezprawnego rozwiązania umowy o pracę (za wypowiedzeniem i bez wypowiedzenia). Czy zastosowanie znajduje tu art. 45 § 1 K.p. w zw. z art. 47¹ K.p., czy art. 60 K.p., czy też może oba wspomniane przepisy?