BHP w firmie: kontrola PIP na wniosek załogi

Przeczytaj także: Przejęcie firmy a badania i szkolenia pracowników

Przypomnijmy, zgodnie z § 30 rozporządzenia z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r., Nr 169, poz. 1650, ze zm.), obowiązkiem pracodawcy jest dbałość o to, aby temperatura w pomieszczeniach, w których przebywają pracownicy, odpowiadała rodzajowi wykonywanej pracy (metodom pracy i wysiłkowi fizycznemu niezbędnemu do jej wykonania). Dolną granicą wyznaczoną przez ustawodawcę jest 14^oC , o ile na utrzymanie takiej temperatury pozwalają względy technologiczne. W pomieszczeniach pracy, w których jest wykonywana lekka praca fizyczna, i w pomieszczeniach biurowych temperatura nie może być niższa aniżeli 18^oC.

Jeżeli temperatura w firmie spada poniżej ustawowo określonego minimum, pracodawca powinien dołożyć wszelkich starań, aby temu zaradzić. Do czasu dogrzania pomieszczeń firmowych pracownicy mają prawo zaprzestać pełnienia obowiązków służbowych. Zezwala na to art. 210 § 1 K.p., który stanowi m.in., iż w razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bhp i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla życia i zdrowia załogi, zatrudniony ma prawo powstrzymać się od pracy, niezwłocznie zawiadamiając o tym przełożonego. Co istotne, za czas powstrzymania się od wykonywania pracy należy wypłacić mu wynagrodzenie.

Uprawnieniem zatrudnionych jest również złożenie wniosku do PIP, zwłaszcza w sytuacji, gdy- tak, jak miało to miejsce w omawianym przypadku- pracodawca nie reaguje na to, że warunki bhp w firmie odbiegają od standardów. Możliwość ta wynika z art. 237^11a § 4 K.p., zgodnie z którym na umotywowany wniosek pracowników lub ich przedstawicieli dotyczący spraw zagrożenia zdrowia i życia personelu inspektorzy przeprowadzają kontrole oraz stosują środki prawne przewidziane w przepisach o PIP.
Wspomniany powyżej przepis jest niemal dosłownym powtórzeniem uprawnienia, jakie w tym zakresie posiada społeczna inspekcja pracy (por. art. 19 ustawy z 24 czerwca 1983 r. o społecznej inspekcji pracy, Dz. U. Nr 35, poz. 163 ze zm.).

A zatem, pracownicy, o których mowa we wstępie, najzwyczajniej w świecie skorzystali z przysługującego im uprawnienia. Reakcja pracodawcy była natomiast ze wszech miar nieprawidłowa. Najpewniej zapomniał on, że w art. 237^11a § 6 K.p. ustawodawca przewidział, iż pracownicy lub ich przedstawiciele nie mogą ponosić żadnych negatywnych konsekwencji skierowania wniosku o przeprowadzenie kontroli w sprawach, w których chodzi o ich zdrowie i życie.