Wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy

Przeczytaj także: Przywrócenie do pracy: zgłoszenie gotowości a choroba

Prawa do wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy nie pozbawia też:

• pobieranie renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy (por. wyrok z 9 grudnia 2003 r. I PK 81/03, OSNP 2004, Nr 21, poz. 370),
• pobieranie zasiłku dla bezrobotnych (por. wyrok SN z 12 lutego 1993 r., I PRN 2/93, OSP 1994, Nr 2, poz. 36).

Odliczeniu od okresu, za który pracownik powinien otrzymać wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, ulega natomiast okres pobierania zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego (por. wyrok SN z 19 kwietnia 1996 r., I PK 158/05). Okres niezdolności do pracy, za który pracownik otrzymał zasiłek chorobowy z ubezpieczenia społecznego, nie jest bowiem okresem pozostawania bez pracy w rozumieniu art. 47 K.p. (por. uzasadnienie wyroku SN z 17 listopada 1998 r., I PKN 443/98, OSNAPiUS 2000, Nr 1, poz. 12).

Podobnie odlicza się również okres pobierania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy z dodatkiem pielęgnacyjnym z tytułu niezdolności do samodzielnej egzystencji (por. wyrok SN z 16 sierpnia 2005 r. , I PK 11/05).

Konieczne podjęcie pracy

Jedynym, a zarazem niezbędnym warunkiem uzyskania prawa do wynagrodzenia jest podjęcie pracy przez przywróconego pracownika. W gruncie rzeczy chodzi tu o to, aby w ciągu 7 dni od przywrócenia zgłosił on pracodawcy gotowość niezwłocznego podjęcia pracy. Siedmiodniowy termin rozpoczyna swój bieg w momencie uprawomocnienia się wyroku przywracającego, a jego niedotrzymanie może mieć niemiłe konsekwencje w postaci odmowy ponownego zatrudnienia- jest to bowiem termin prawa materialnego, do którego nie znajdują zastosowania przepisy o przywróceniu terminu (por. wyrok SN z 19 grudnia 1997 r., I PKN 444/97, OSNP 1998, Nr 21, poz. 632).

Pracownik, który nie dotrzymał ustawowo przewidzianego terminu, może liczyć na wyrozumiałość tylko w jednym przypadku- jeśli przekroczenie tego terminu nastąpiło z przyczyn od niego niezależnych (por. art. 48 § 1 K.p.).

Jak ustalić?

Przy ustalaniu wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy stosuje się zasady obowiązujące przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. Należy zatem pamiętać, że wyliczeń dokonuje się przy uwzględnieniu wynagrodzenia i innych świadczeń ze stosunku pracy, z wyłączeniem:

• jednorazowych lub nieperiodycznych wypłat za spełnienie określonego zadania bądź za określone osiągnięcie,
• wynagrodzenia za czas gotowości do pracy oraz za czas niezawinionego przez pracownika przestoju,
• gratyfikacji (nagród) jubileuszowych,
• wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego, a także za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
• ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy,
• dodatkowego wynagrodzenia radcy prawnego z tytułu zastępstwa sądowego,
• wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
• nagród z zakładowego funduszu nagród, dodatkowego wynagrodzenia rocznego, należności przysługujących z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej,
• odpraw emerytalnych lub rentowych albo innych odpraw pieniężnych,
• wynagrodzenia i odszkodowania przysługującego w razie rozwiązania stosunku pracy.