Chorobowe a świadectwo pracy

Przeczytaj także: Świadectwo pracy: jaki zakres informacji?

PYTANIE: Pracownik chorował w marcu 2009 r. przez 10 dni oraz od 23.12.2009 r. do 15.1.2010 r. Jego umowa o pracę uległa rozwiązaniu 31.1.2010 r. Jakie informacje należy wpisać w świadectwie pracy w pkt 4 dotyczącym wynagrodzenia chorobowego? Ile trzeba wpisać dni, za które wypłaciliśmy wynagrodzenie chorobowe w 2009 r.?

ODPOWIEDŹ: W związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest zobowiązany niezwłocznie wydać zatrudnionemu świadectwo pracy. Wydania dokumentu nie może uzależnić od uprzedniego rozliczenia się z nim podwładnego. W świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i ubezpieczenia społecznego. W świadectwie pracy, oprócz informacji określonych w art. 97 § 2 KP, wpisujemy też liczbę dni, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie z art. 92 KP w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy.

Jeżeli więc pracownik zakończył stosunek pracy w trakcie roku kalendarzowego i następnie nawiązuje kolejny, to nowy pracodawca ze świadectwa pracy uzyskuje informację o liczbie dni choroby, za które zatrudniony otrzymał wynagrodzenie chorobowe. W tym dokumencie należy wpisać tylko te dni choroby, które przypadają w roku zakończenia współpracy. Bez tej wzmianki, nowy pracodawca nie wiedziałby, za ile dni choroby ma jeszcze zapłacić i kiedy podwładnemu przysługuje zasiłek chorobowy.

Za czas nieobecności w pracy z powodu choroby zatrudnionemu przysługują świadczenia pieniężne – najpierw wynagrodzenie chorobowe na podstawie art. 92 KP płatne ze środków pracodawcy, a następnie zasiłek z ubezpieczenia społecznego finansowany przez ZUS.

Za czas niezdolności do pracy wskutek:

• choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną trwającej łącznie do 33 dni w roku kalendarzowym, a dla pracownika, który ukończył 50 lat - do 14 dni w roku kalendarzowym - pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące w firmie przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu;
• wypadku w drodze do lub z pracy albo choroby przypadającej w trakcie ciąży za wskazane okresy - do 100% wynagrodzenia;
• poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów za wskazane okresy - do 100% wynagrodzenia.

Okres 33 dni wyznaczamy, sumując wszystkie niezdolności do pracy przypadające w roku kalendarzowym. Jest to więc limit na cały rok bez względu na przerwy w pracy czy zmiany zatrudnienia. Wynagrodzenie chorobowe jest finansowane z funduszy zakładu pracy. Oznacza to, że za wszystkie zwolnienia lekarskie mieszczące się w limicie 33 dni płaci pracodawca.

Przykładowo: podjęcie dodatkowej pracy w innej firmie w ciągu roku skutkuje tym, że do 33 dni wlicza się okresy wypłat wynagrodzenia chorobowego dokonywane już w tym roku przez macierzystego pracodawcę.

Jeżeli nieprzerwane zwolnienie lekarskie przypada na przełom roku, a 31 grudnia zatrudniony pobiera jeszcze wynagrodzenie chorobowe od pracodawcy, to szef od 1 stycznia nadal je wypłaca, tyle że limit 33 (14) dni biegnie od nowa, w ciężar nowego roku. Począwszy od 34 (15) dnia choroby podwładny nabywa prawo do zasiłku chorobowego.

Opisany pracownik w 2009 r. chorował łącznie 19 dni (10 dni choroby w marcu 2009 r. i 9 dni choroby w grudniu 2009 r.), a więc nie wyczerpał jeszcze okresu płacenia wynagrodzenia chorobowego przez zakład. Przełomowe zwolnienie lekarskie opiewało na okres od 23.12.2009 r. do 15.1.2010 r. Za całość pracodawca powinien wypłacić wynagrodzenie chorobowe, z tym że 15 dni stycznia zaliczamy do nowej puli 33 dni na 2010 r. Jeśli pracownik nie będzie dalej chorował i jego stosunek pracy rozwiąże się 21.1.2010 r., to w świadectwie pracy w pkt 4 należy wpisać 15 dni choroby.

Podstawa prawna:

• § 1 ust. 1 pkt 7 rozp. MPiPS z 15.05.1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (Dz.U. Nr 60, poz. 282 ze zm.)
• art. 92 KP