Prawa i obowiązki konsumentów

Przeczytaj także: Nietrafiony prezent świąteczny a prawo do reklamacji i zwrotu

Cena i inne informacje

Z kartą kredytową w portfelu i sąsiadką – panią Zosią - dla towarzystwa, pani Jadwiga wybrała się na zakupy do pobliskiego marketu. Każda z nich miała swoją listę zakupów: raz – żeby niczego nie zapomnieć, dwa – żeby nie dać się skusić na ewentualne „promocje” i zakup niepotrzebnych rzeczy. Zaczęły od półki z makaronem. Pani Zosia szybko wybrała najtańsze opakowanie „świderków”, ale pani Jadwiga zwróciła jej uwagę na cenę.

Dla wielu konsumentów cena jest jednym z najważniejszych, jeśli nie najważniejszym kryterium podjęcia decyzji o zakupie. Jest także podstawowym warunkiem umowy zawieranej ze sprzedawcą, więc obie strony powinny zadbać, by warunek ten był jasno określony. Stosując przejrzysty system oznaczania cen towarów, sprzedawca ułatwia sobie pracę, a przede wszystkim postępuje zgodnie z przepisami. Nie może zapominać, że ciąży na nim obowiązek nie tylko podania ceny danego towaru (np. za butelkę octu czy paczkę makaronu), ale także ceny za jednostkę miary (np. litr octu czy kilogram makaronu).

Po porównaniu cen za kilogram różnych makaronów (były podane na karteczkach na półce z makaronami), Pani Zosia szybko zmieniła zdanie i wybrała tańsze „świderki” innej firmy. Kupując wędliny na wagę, Pani Jadwiga zdecydowała się na 10 dag szynki. Ekspedientka szybko rzuciła towar na wagę, ale sąsiadki zauważyły, że w środku zamiast ładnego plasterka są jakieś okrawki.

Konsument ma prawo wyboru, może wybrać sztuki towaru, które chce lub których nie chce nabyć. Wybiera, który z dostępnych w sklepie telewizorów lub którą parę butów kupi. Płacąc za szynkę w plasterkach, nie musi kupować w cenie szynki – okrawków. Ponadto, jeżeli cena przy kasie okaże się inna (wyższa) od ceny, którą oznaczony jest towar – sprzedawca ma obowiązek zastosować cenę z towaru z półki.

Następnie sąsiadki zatrzymały się przy półce ze środkami czyszczącymi. Pani Zosia chciała kupić reklamowane w telewizji cudowne mleczko, usuwające bez wysiłku każdy tłuszcz i przypaleniznę. Jadwiga miała do zapału sąsiadki sceptyczny stosunek, próbowała nawet zapytać o właściwości mleczka przechodzącego pracownika supermarketu, ale zbył ją jakimś mruknięciem. Potem, po włożeniu okularów, nie dopatrzyła się na etykiecie żadnych informacji w języku polskim, ale Zosia i tak wrzuciła mleczko do koszyka.

Sprzedawca ma obowiązek udzielenia kupującemu jasnych, zrozumiałych i niewprowadzających w błąd informacji o towarze konsumpcyjnym. Sprzedawcą w rozumieniu prawa jest każda osoba obsługująca konsumentów w sklepie. Sprzedawcą jest oczywiście ekspedientka za ladą, ale jest nim także obsługa supermarketu. Dlatego, jeśli pracownik pytany o coś przez konsumenta, nie umie udzielić właściwej informacji, powinien zawołać natychmiast kompetentnego kolegę lub koleżankę. O lekceważącym zachowaniu sprzedawcy warto poinformować kierownika lub właściciela sklepu.

Etykieta każdego towaru konsumpcyjnego (żywnościowego i przemysłowego) musi zawierać informacje w języku polskim. Także, jeśli do towaru dołączona jest instrukcja obsługi – musi być napisana po polsku.

Obowiązkowe informacje

Cena - podawana jest przez sprzedawcę (usługodawcę) jako cena brutto, to znaczy, że musi zawierać wszystkie podatki, opłaty, narzuty. Cena ta jest ostateczną i całkowitą, którą konsument ma uiścić. Sprzedawca (usługodawca) nie może żądać wyższej ceny po zawarciu umowy.

Nazwa towaru - nie może wprowadzać konsumentów w błąd, czyli np. jeśli towarem jest miks tłuszczowy nazwa nie może sugerować, że jest to masło.

Określenie producenta lub importera.

Znak zgodności wymagany przez odrębne przepisy - np. obowiązek umieszczania na zabawkach oznaczenia CE, które jest deklaracją producenta, że dany towar spełnia wszystkie wymogi bezpieczeństwa i jakości wynikające z odpowiednich przepisów Unii Europejskiej.

Informacje o dopuszczeniu do obrotu w Rzeczypospolitej Polskiej.

Określenie energochłonności towaru - stosownie do jego rodzaju klasę energochłonności oznacza się dużymi literami alfabetu łacińskiego, najmniej prądu zużywają urządzenia klasy A+ i A++.