Trzecia umowa na czas określony- wypowiedzenie

Przeczytaj także: Umowa na czas określony: wypowiedzenie z uzasadnieniem?

Przede wszystkim należy podkreślić, że trzecia umowa zawarta z pracownikiem, o którym mowa we wstępie, wcale nie była umowa terminową. Zgodnie bowiem z art. 25 K.p., zawarcie trzeciej kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony. Przekształcenie to następuje automatycznie, bez względu na wolę stron, jeżeli zachowana została ciągłość pracy, tj. w sytuacji, gdy przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy nie przekroczyła 1 miesiąca.

W omawianym przypadku zostały zatem spełnione wszystkie przesłanki konieczne do uznania, iż ostatnia z umów jest umową na czas nieokreślony. Nadanie jej innej nazwy („umowa na czas określony”) nie miało tu żadnego znaczenia.

Fakt, że zawarta umowa była de facto umową na czas nieokreślony wywołał określone skutki w zakresie jej wypowiedzenia. Mianowicie, stosownie do postanowień art. 36 § 1 K.p., okres wypowiedzenia umowy bezterminowej uzależniony jest od stażu pracy w danej firmie i wynosi:

• 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy,
• 1 miesiąc, jeżeli staż pracownika wyniósł co najmniej 6 miesięcy,
• 3 miesiące, jeżeli zatrudnienie trwało minimum 3 lata.

Z powyższego wynika zatem, że pracownikowi- tak, jak zresztą sam twierdził- przysługiwał miesięczny okres wypowiedzenia (jego okres zatrudnienia w danym zakładzie pracy przekroczył 2 lata). Skierowanie sprawy na drogę sądową było w tym wypadku słusznym krokiem- pracodawca bez wątpienia naruszył przepisy dotyczące wypowiadania umów.

W omawianym kontekście istotne znaczenie ma jeszcze jedna sprawa. Otóż, biorąc pod uwagę, że strony łączyła umowa o pracę na czas nieokreślony, szef zobligowany był także do uzasadnienia dokonanego wypowiedzenia. Obowiązek ten statuuje art. 30 § 4 K.p., który stanowi m.in., iż w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony powinno znaleźć się miejsce dla podania przyczyn, które przesądziły o zwolnieniu podwładnego. Niewykonanie tego obowiązku jest również naruszeniem przepisów o wypowiadaniu umów w rozumieniu art. 45 § 1 K.p. (por. wyrok SN z 19 maja 1997 r., I PKN 173/97, OSNAPiUS 1998, Nr 8, poz. 243).

Reasumując, trzecia kolejna umowa na czas określony z mocy prawa przekształca się w umowę bezterminową. Wypowiedzenie takiej umowy wiąże się z koniecznością zastosowania przepisów dotyczących:

• okresów wypowiedzenia przysługujących pracownikom zatrudnionym na czas nieokreślony (art. 36 § 1 K.p.),
• obowiązku uzasadnienia wypowiedzenia umowy na czas nieokreślony (art. 30 § 4 K.p..