Pakiet antykryzysowy: ułatwienia dla pracodawców

Przeczytaj także: Obliczanie stażu pracy

Ustawą z 1.7.2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz.U. Nr 125, poz. 1035) od 22 sierpnia wprowadzono ułatwienia w bieżącej działalności pracodawców na 3 płaszczyznach:

• czasu pracy,
• przyznawania pracodawcom świadczeń finansowanych z FGŚP,
• dofinansowywania z FGŚP kosztów szkoleń i studiów podyplomowych pracowników.

Wszystkie ułatwienia wprowadzone ustawą mogą być wykorzystywane do 31.12.2011 r. Ustawa ma zastosowanie do pracodawców, którzy są „przedsiębiorcami w przejściowych trudnościach finansowych”. Dotyczy ona jednak nie wszystkich pracodawców, ale tylko tych, którzy są przedsiębiorcami, zgodnie z art. 4 ustawy z 2.7.2004 r. o swobodzie prowadzenia działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.). Uznanie pracodawcy za przedsiębiorcę w przejściowych trudnościach wymaga spełnienia jednocześnie 7 warunków (art. 3 ustawy), którymi są:

• spadek obrotów gospodarczych nie mniej niż o 25% (w ujęciu ilościowym lub wartościowym) w ciągu 3 kolejnych miesięcy po 1.7.2008 r. w porównaniu z tymi samymi 3 miesiącami w okresie od 1.7.2007 r. do 30.6.2008 r.,
• brak zaległości w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne oraz FP i FGŚP,
• brak przesłanek do ogłoszenia upadłości,
• nieznajdowanie się 1.7.2008 r. w trudnej sytuacji ekonomicznej zgodnie z przepisami unijnymi,
• sporządzenie programu naprawczego uprawdopodobniającego poprawę kondycji finansowej przedsiębiorcy na 1 rok liczony od 1. dnia miesiąca następującego po złożeniu wniosku,
• nieotrzymania pomocy publicznej na wyposażenie lub doposażenie stanowiska pracy dla bezrobotnego ze środków FP albo otrzymanie tej pomocy co najmniej przed 12 miesiącami,
• potwierdzenie wszystkich powyższych warunków w odpowiednim zaświadczeniu.

Do wszystkich przedsiębiorców mają jedynie zastosowanie 4 artykuły ustawy dotyczące ułatwień z zakresu czasu pracy – art. 9 – 11 i 13 ustawy.

Zmiany w zakresie czasu pracy

• możliwość wydłużenia okresów rozliczeniowych czasu pracy do 12 miesięcy w przypadku, gdy jest to uzasadnione przyczynami obiektywnymi lub technologicznymi albo dotyczącymi organizacji czasu pracy. W takim okresie rozliczeniowym w poszczególnych miesiącach pracownik może przepracowywać różną liczbę godzin, może pracować na podstawie harmonogramu czasu pracy sporządzonego na 2 miesiące, a w każdym z miesięcy nie może zarobić mniej niż minimalna pensja. Powyższe zmiany powinny zostać wprowadzone w układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu ze związkami zawodowymi, a gdy te nie działają u pracodawcy – w porozumieniu zawartym z przedstawicielami załogi wybranymi w trybie przyjętym w firmie. Kopię zawartego porozumienia należy przekazać właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy w terminie 3 dni roboczych od jego zawarcia (art. 9 ustawy),
• indywidualny rozkład czasu pracy dla pracownika umożliwiający kończenie pracy i jej rozpoczęcie po raz kolejny w tej samej dobie bez naruszenia przepisów i pracy w nadgodzinach (art. 10 ustawy),
• możliwość wprowadzenia indywidualnego rozkładu czasu pracy dla pracowników opiekujących się dziećmi do ukończenia przez nie 14. roku życia lub innym członkiem rodziny wymagającym stałej opieki (art. 11 ustawy),
• obniżenie wymiaru czasu pracy do maksimum ½ etatu na okres do 6 miesięcy przy proporcjonalnym obniżeniu wynagrodzenia. Obniżenie to następuje w trybie analogicznym jak przy wydłużaniu okresu rozliczeniowego do 12 miesięcy i nie stosuje się wypowiedzenia zmieniającego w takich przypadkach (art. 12 ustawy).