Obrót gospodarczy: złożenie oferty
2009-10-20 11:48
Przedsiębiorcy nawiązują kontakty gospodarcze ze swoimi potencjalnymi kontrahentami w różny sposób. Jedną z możliwych form nawiązania relacji formalno-prawnych (zawarcia umowy) jest złożenie oferty i jej przyjęcie przez adresata oferty. Definicję oferty zawiera art. 66 k. Zgodnie z jego brzmieniem, oświadczenie drugiej strony woli zawarcia umowy, stanowi ofertę, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Jak zatem widać, aby dane oświadczenie woli nosiło cechy oferty, powinno zawierać dwa elementy.
Przeczytaj także: Zawarcie umowy - negocjacje, przetarg i aukcja
Po pierwsze, oświadczenie to powinno zawierać skierowaną do drugiej strony (tzw. oblata) stanowczą propozycję zawarcia umowy. Po drugie zaś, powinno ono określać istotne postanowienia tej umowy. Stanowczość propozycji zawarcia umowy sprowadza się do tego, że z treści składanego oświadczenia woli powinna w sposób jasny i nie budzący wątpliwości wynikać wola oferenta do zawarcia określonej umowy. Stanowczość ta polega również na tym, że po jego złożeniu oferent nie jest już zobligowany do składania jakichkolwiek dalszych oświadczeń, aby umowa doszła do skutku. Po złożeniu oferty zawarcie umowy zależy już wyłącznie od decyzji oblata, a więc od tego, czy przyjmie on ofertę.Charakteru stanowczości nie będą natomiast miały sformułowania typu „warunkowa oferta”, „wstępna oferta”, „niewiążąca”, „z zastrzeżeniem jej potwierdzenia”, „pod warunkiem akceptacji” itp. Nie można też uznać za stanowcze wyrażenie woli zawarcia umowy, użycie w ofercie tryby warunkowego np. „zaproponowalibyśmy zawarcie umowy”, „chcielibyśmy podpisać umowę” „ skłonni byli byśmy zawrzeć umowę” itp. Jeżeli zatem osoba, do której skierowane zostało takie oświadczenie woli, powzięła wątpliwości co do charakteru zgłoszonej propozycji zawarcia umowy ( czy jest to oferta, czy zaproszenie do rokowań), powinna niezwłocznie domagać się odpowiednich wyjaśnień od składającego ofertę.
Drugim elementem niezbędnym dla uznania danego oświadczenia woli za ofertę jest to, aby obejmowało ono istotne postanowienia proponowanej umowy. Ustawa nie określa, co należy rozumieć pod pojęciem „istotne postanowienia umowy”. Należy przyjąć, iż chodzi w tym przypadku o takie sprecyzowanie przez oferenta minimalnych warunków proponowanej umowy ( tzw. essentialia negotii), aby nie wymagała już ona żadnego uzupełniania ze strony adresata ofert.
Jeśli zatem, przykładowo, przedmiotem oferty sprzedaży jest pojazd mechaniczny, to do istotnych jej postanowień należy zaliczyć określenie typu pojazdu, jego cenę, numer silnika, numer nadwozia oraz rok produkcji. Oczywiści nic nie stoi na przeszkodzie, aby oferta zawierała także rozmaite inne postanowienia (tzw. accidentalia negotii oraz naturalia negotii) zawierające opis wyposażenia pojazdu, kolor czy też rodzaj tapicerki itp. W praktyce obrotu gospodarczego szczegółowość oferty zależeć będzie od charakteru proponowanej umowy. Nie ulega wątpliwości, że inną zawartość będzie miała oferta na wynajem lokalu użytkowego, czy wykonanie prostej usługi, a inna na budowę osiedla mieszkaniowego.
Przepisy kodeksu cywilnego nie przewidują żadnej szczególnej formy dla złożenie oferty, chyba, że forma ta przewidziana jest dla ważności samej umowy, która ma być zawarta. W obrocie gospodarczym regułą jest składanie ofert w formie pisemnej, jakkolwiek dopuszczalne jest również składanie ofert w postaci elektronicznej. Możliwość taką przewiduje art. 661 kodeksu cywilnego. Nie jest również wykluczone złożenie oferty w formie ustnej, jakkolwiek w obrocie gospodarczym nie jest to szeroko praktykowane. Częściej możemy natomiast spotkać się z przyjęciem oferty w formie ustnej (potwierdzenie telefoniczne) zwłaszcza wśród podmiotów pozostających ze sobą w stałych relacjach gospodarczych.
Przeczytaj także:
Zawarcie umowy - złożenie i przyjęcie oferty
Więcej na ten temat:
oferta handlowa, złożenie oferty, kryteria wyboru oferenta, weryfikacja kontrahenta