Kiedy postępowanie przed sądem pracy ulega zawieszeniu?

Przeczytaj także: Spory ze stosunku pracy - charakterystyka

Na wniosek stron

W niektórych przypadkach zawieszenie postępowania leży w interesie spierających się stron. W tym zakresie na szczególną uwagę zasługuje zawieszenie postępowania na zgodny wniosek pracodawcy i pracownika, ze względu np. na toczące się poza sądem pracy rozmowy dotyczące warunków ewentualnej ugody (por. art. 178 w zw. z art. 181 i 182 Kpc.).

Jeśli sprawą zajmie się TK

Ponadto, zawieszenie postępowania w sprawie z zakresu prawa pracy możliwe jest także w oparciu o art. 177 § 1 pkt 1 Kpc. Chodzi tu m.in. o przypadek, w którym sąd pracy zwróci się do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym w zakresie zgodności z ustawą zasadniczą aktu wewnętrznego, który ma znaleźć zastosowanie w toczącym się procesie (por. art. 193 Konstytucji RP oraz wyrok SN z 29 września 1994 r., I PRN 61/94, OSNAPiUS 1995, Nr 1, poz. 6).

WAŻNE!

Zawieszenie postępowania dotyczy zarówno spraw o roszczenia majątkowe, jak niemajątkowe, związane np. z wydaniem poprawnego świadectwa pracy (por. wyrok SN z 13 grudnia 1996 r., I PKN 2/96, OSNAPiUS 1997, Nr 15, poz. 266).

Przypomnijmy

Przy okazji omawianego tu zagadnienia warto przypomnieć, że zgodnie z art. 476 § 1Kpc. przez sprawy z zakresu prawa pracy rozumie się sprawy:

• o roszczenia ze stosunku pracy lub z nim związane,
• o ustalenie istnienia stosunku pracy, jeżeli łączący strony stosunek prawny, wbrew zawartej między nimi umowie, ma cechy stosunku pracy,
• o roszczenia z innych stosunków prawnych, do których z mocy odrębnych przepisów stosuje się przepisy prawa pracy,
• o odszkodowania dochodzone od zakładu pracy na podstawie przepisów o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Należy przy tym pamiętać, że zgodnie z obowiązującą linią orzeczniczą przesłankami pozwalającymi uznać daną sprawę za sprawę z zakresu prawa pracy są:

• wynikanie sporu za stosunku pracy (nie jest wymagane, aby był to sposób bezpośredni) oraz
• występowanie w charakterze stron postępowania pracownika oraz jego pracodawcy.

Błędem jest zatem uznać np., że roszczenia kierowane przez jednego pracownika przeciwko innemu są związane ze stosunkiem pracy w rozumieniu art. 476 § 1 pkt 1 Kpc. (por. uchwała SN z 3 lipca 2007 r., I PZP 7/07).