Ustawa o biegłych rewidentach i ich samorządzie

Przeczytaj także: Ustawa o biegłych rewidentach i ich samorządzie - zmiany

Ustawa zawiera przepisy mające na celu wdrożenie postanowień dyrektywy 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych.

Głównymi postanowieniami wyżej wymienionej dyrektywy, które zostały wdrożone są m. in.: stworzenie systemu nadzoru publicznego nad biegłymi rewidentami i firmami audytorskimi, zmiana w systemie zapewnienia jakości rewizji finansowej, zdefiniowania czynności rewizji finansowej, określenia katalogu jednostek zainteresowania publicznego oraz obowiązku utworzenia komitetów audytu w tych jednostkach.

Najważniejsza zmiana to przede wszystkim utworzenie Komisji Nadzoru Audytowego (KNA), która będzie sprawować publiczny nadzór nad biegłymi rewidentami, firmami audytorskimi i Krajową Izbą Biegłych Rewidentów (KIBR). Zgodnie z ustawą w skład KNA, której kadencja będzie trwać cztery lata, będzie wchodzić 9 członków. Dwóch przedstawicieli będzie miał Minister Finansów, dwóch Komisja Nadzoru Finansowego, jednego Minister Sprawiedliwości, dwóch Krajowa Izba Biegłych Rewidentów, jednego organizacje pracodawców i jednego Giełda Papierów Wartościowych.

Zmiana obecnie obowiązujących przepisów ma na celu uniezależnienie nadzoru publicznego nad rewidentami od samorządu zawodowego biegłych rewidentów. Komisja Nadzoru Audytowego, w zależności od rodzaju i zakresu wykrytych nieprawidłowości w działalności firmy audytorskiej, będzie mogła m.in. zalecić ich usunięcie, wymierzyć karę do 250 tys. zł, zakazać działalności rewizyjnej na okres od sześciu miesięcy do trzech lat lub skreślić z listy firm audytorskich.

Ustawa wprowadza także nowe określenia: definicję czynności rewizji finansowej oraz definicję Jednostek Zainteresowania Publicznego (dalej "JZP"). Czynnością rewizji finansowej w rozumieniu Ustawy jest badanie, przeglądy sprawozdań finansowych lub inne usługi poświadczające, o których mowa w odrębnych przepisach lub standardach rewizji finansowej.

Ustawa definiuje JZP poprzez wyliczenie tzw. jednostek zainteresowania publicznego. Są to: emitenci papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym państwa Unii Europejskiej; banki krajowe (w tym BGK i banki spółdzielcze); spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe; zakłady ubezpieczeń; instytucje pieniądza elektronicznego; otwarte fundusze emerytalne; powszechne towarzystwa emerytalne; fundusze inwestycyjne otwarte, specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte oraz fundusze inwestycyjne zamknięte, których publiczne certyfikaty inwestycyjne nie zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym oraz podmioty prowadzące działalność maklerską z wyłączeniem podmiotów prowadzących działalność wyłącznie w zakresie przyjmowania i przekazywania zleceń nabycia lub zbycia instrumentów finansowych lub w zakresie doradztwa inwestycyjnego.