Wypowiedzenie umowy a niezdolność do pracy

Przeczytaj także: Choroba pracownika: możliwość wypowiedzenia a SN

Obowiązujące przepisy (por. art. 41 K.p.) rzeczywiście statuują ochronę stosunku pracy zatrudnionych zarówno w czasie urlopu, jak i „innej usprawiedliwionej” nieobecności w pracy, przez którą należy rozumieć w szczególności:

• tymczasowe aresztowanie,
• odbywanie kary pozbawienia wolności,
• niezdolność do pracy z powodu choroby.

W każdym z wyżej wypunktowanych przypadków pracownikowi przysługuje okres ochronny, w ciągu którego nie można wypowiedzieć mu umowy o pracę. Dopiero po jego upływie pracodawca ma możliwość rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia bez winy pracownika (por. art. 53 K.p.).

W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, które postawiono we wstępie, należy przyjrzeć się dość dokładnie literalnemu brzmieniu art. 41 K.p. Mianowicie, przepis ten stanowi, że „pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę w czasie urlopu pracownika, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy”. Ustawodawca wyraźnie więc zaznacza, że ochrona przed wypowiedzeniem przysługuje zatrudnionemu, który z usprawiedliwionych przyczyn był nieobecny w firmie, a nie temu, kto był niezdolny do pracy z powodu choroby. Inaczej mówiąc, aby pracownik mógł liczyć na ochronę wynikającą z art. 41 K.p., musi zostać spełniona przesłanka w postaci faktycznej jego nieobecności w zakładzie pracy.

Przypadek niemalże analogiczny do omawianej tu sytuacji był już tematem rozważań SN (por. uchwała z 11 marca 1993 r., I PZP 68/92, OSN 1993, Nr 9, poz. 140). Chodziło o pracownika, który w czasie wręczania mu wypowiedzenia wykonywał pracę, a następnie dostarczył pracodawcy zaświadczenie lekarskie, że w tym czasie był niezdolny do pracy z powodu choroby. Sąd uznał jednak, że wypowiedzenie umowy o pracę zatrudnionemu, który świadczył pracę, a następnie wykazał, że w dniu otrzymania wymówienia był niezdolny do pracy z powodu choroby nie narusza art. 41 K.p. Wykładnia ta znalazła swoje potwierdzenie w wyroku SN z 14 października 1997 r. (I PKN 322/97, OSNAPiUS 1998, Nr 15, poz. 451) i nadal zachowuje swą aktualność.

A zatem, wypowiedzenie doręczone pracownikowi w dniu wykonywania pracy jest skuteczne bez względu na to, że zatrudniony w późniejszym czasie przedstawił zaświadczenie lekarskie stwierdzające, iż w tym dniu był niezdolny do pracy z powodu choroby.

WAŻNE!

Mając na względzie parasol ochronny, który rozpina nad pracownikiem art. 41 K.p., duże znaczenie ma fakt, czy pracownik otrzymał wypowiedzenie w czasie, gdy wykonywał pracę, czy też w dniu, w którym faktycznie pracy nie świadczył, a jedynie dostarczył pracodawcy zwolnienie lekarskie (por. wyrok SN z 17 listopada 1997 r., I PKN 366/97, OSNAPiUS 1998, Nr 17, poz. 505).