Zwolnienie dyscyplinarne z powodu unikania szkoleń?

Przeczytaj także: Utrata uprawnień a wypowiedzenie umowy o pracę

Możliwość natychmiastowego pożegnania się z podwładnym dopuszczalna jest w kilku przypadkach wymienionych w art. 52 § 1 K.p. Należą do nich:

• ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych,
• popełnienie przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu,
• zawiniona przez pracownika utrata uprawnień, które są konieczne do wykonywania obowiązków zawodowych na zajmowanym stanowisku.

Utrata uprawnień niezbędnych do poprawnego wywiązywania się z zadań zleconych przez pracodawcę może zatem stanowić podstawę do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Należy jednak pamiętać, że możliwość ta dotyczy sytuacji, w której pracownik został pozbawiony tych uprawnień z własnej winy, wskutek np. naruszenia obowiązków pracowniczych, popełnienia przestępstwa lub wykroczenia.

Warto też wrócić uwagę, że Kodeks pracy nie wyjaśnia, co należy rozumieć pod pojęciem „uprawnień koniecznych do wykonywania pracy”. Brak legalnej definicji sprawia, że możliwość wypowiedzenia umowy o pracę z powodu zawinionej utraty uprawnień dotyczy dość wąskiego grona zatrudnionych, których praca wymaga określonych kompetencji. Chodzi tu zatem np. o kierowców, lekarzy, architektów czy budowniczych, których zatrudnianie w razie utraty uprawnień staje się po prostu bezprzedmiotowe.
W świetle powyższego, trudno jest zatem uznać, że pracownik, o którym mowa we wstępie, dopuścił się zawinionej utraty uprawnień koniecznych do wykonywania obowiązków i zwolnić go z tego powodu w trybie natychmiastowym. Nie oznacza to jednak, że pracodawca ma związane ręce i musi tolerować bierność i niechęć podwładnego wobec możliwości podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

Szef może rozstać się z takim podwładnym za wypowiedzeniem, argumentując rozwiązanie umowy o pracę jego nieprzydatnością zawodową. Pracownik musi mieć bowiem świadomość, że unikanie szkoleń to czynnik, który niewątpliwie wpływa negatywnie na jego przydatność w firmie. Z drugiej zaś strony trudno oczekiwać od pracodawcy, starającego się o doskonalenie kwalifikacji personelu, tolerancji wobec pracownika, który zupełnie nie wykazuje zainteresowania stwarzanymi mu możliwościami.