Nie każdy ślub gwarantuje urlop okolicznościowy

Przeczytaj także: Ślub pracownika: uprawnienia i obowiązki

Obowiązek zwolnienia pracownika z obowiązków zawodowych z powodu zawarcia związku małżeńskiego wynika z § 15 rozporządzenia z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz. U. Nr 60, poz. 281 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, ślub podwładnego jest okolicznością determinującą konieczność udzielenia mu dwóch dni urlopu okolicznościowego. Rozporządzenie nie precyzuje jednak, co dokładnie należy rozumieć przez pojęcie „ślub”. Konieczne zatem okazuje się zajrzenie do innych aktów prawnych.

I tak, stosownie do art. 1 Kodeksu rodzinnego, małżeństwo uznaje się za zawarte, gdy:

• mężczyzna i kobieta jednocześnie obecni przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego złożą oświadczenia, że wstępują ze sobą w związek małżeński,
• mężczyzna i kobieta zawierający związek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego w obecności duchownego oświadczą wolę jednoczesnego zawarcia małżeństwa podlegającego prawu polskiemu i kierownik urzędu stanu cywilnego następnie sporządzi akt małżeństwa.

Drugi z w/w sposobów znajduje zastosowanie, jeśli ratyfikowana umowa międzynarodowa lub ustawa regulująca stosunki między państwem a kościołem (innym związkiem wyznaniowym) przewiduje możliwość wywołania przez związek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu tego kościoła (innego związku wyznaniowego) skutków tożsamych z tymi, które pociąga za sobą zawarcie małżeństwa przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego. W przypadku wyznania rzymskokatolickiego możliwość taka została przewidziana m.in. w art. 10 konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzeczpospolitą Polską, podpisanego w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. (Dz. U. 1998, Nr 51, poz. 318).

Z powyższego wynika zatem, że użyty w rozporządzeniu termin „ślub” oznacza ślub cywilny bądź też- jeżeli chodzi o kościół rzymskokatolicki- tzw. ślub konkordatowy. W jakim położeniu stawia to pracownicę, o której była mowa we wstępie?

Pracownica przed kilku laty zawarła związek małżeński w urzędzie stanu cywilnego. W świetle powszechnie obowiązującego prawa jest już więc mężatką. Ślub, który zamierza wziąć, nie jest ślubem konkordatowym- ten bowiem łączy w sobie ceremonię kościelną i cywilną. Dlatego też należy uznać, że nie przysługują jej przewidziane w rozporządzeniu dwa dni urlopu okolicznościowego. Fakt, iż nie wykorzystała ich przy okazji wcześniej zawartego ślubu cywilnego pozostaje tu bez znaczenia.

Przypomnijmy, pracodawca jest zobligowany do zwolnienia od pracy pracownika na czas obejmujący:

• 2 dni - w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy,
• 1 dzień - w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką.

Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa powyżej, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia ustalonego w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 297 K.p.