Wymiar czasu pracy: gdy szef się nie godzi na obniżenie

Przeczytaj także: Obniżony wymiar czasu pracy a zwolnienia grupowe

Przewidziane w art. 186⁷ K.p. uprawnienie dotyczy zatrudnionych, którzy mogliby korzystać z urlopu wychowawczego, ale zdecydowali się jednak na łączenie roli rodzica z obowiązkami wobec firmy. Zgodnie ze wspomnianym przepisem, tacy pracownicy mają prawo złożyć na ręce pracodawcy wniosek o obniżenie dotychczasowego wymiaru czasu pracy. Wniosek ten może mieć dowolną formę.

Niezwykle istotne jest jednak pamiętać, że obniżenie wymiaru czasu pracy nie może „schodzić” poniżej połowy pełnego wymiaru czasu pracy w okresie, w którym pracownik mógłby korzystać z przysługującego mu urlopu wychowawczego.

Z omawianej regulacji wyraźnie również wynika, że decyzja o obniżeniu wymiaru czasu pracy nie nosi znamion uznaniowości- pracodawca nie ma innego wyjścia niż uwzględnienie żądania pracownika. A zatem, postawa szefa, o której mowa we wstępie, była jak najbardziej nieprawidłowa- nie miał bowiem prawa uzależniać żądania pracownicy od jakichkolwiek okoliczności. Co jednak ma zrobić pracownik, który spotkał się w tej kwestii z oporem przełożonego?

W takiej sytuacji zatrudnionemu przysługuje przede wszystkim prawo zwrócenia się do sądu pracy o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli przez pracodawcę, w którym to oświadczeniu szef uzna, że od czasu złożenia wniosku o obniżenie wymiaru czasu pracy pracownik świadczy pracę we wnioskowanym przez siebie wymiarze.

Niezależnie od powyższej możliwości pracownik, któremu szef odmówił obniżenia wymiaru czasu pracy, może udać się ze skargą do właściwego ze względu na siedzibę pracodawcy inspektoratu Państwowej Inspekcji Pracy.

Ponadto nie należy zapominać, że naruszenie przepisów o uprawnieniach pracowników związanych z rodzicielstwem skatalogowane zostało w Kodeksie pracy jako jedno z wykroczeń przeciwko prawom pracownika (art. 281 pkt 5 K.p.), za które grozi pracodawcy grzywna w wysokości od 1000 zł do 30000 zł.

WAŻNE!

Warto przypomnieć, że wraz z ostatnią nowelizacją przepisów Kodeksu pracy pracownicy uprawnieni do urlopu wychowawczego, którzy wystąpili o obniżenie wymiaru czasu pracy zyskali dodatkowy przywilej. Mianowicie, stosownie do art. 186⁸ K.p., pracodawca nie może ani wypowiedzieć, ani też rozwiązać umowy o pracę w okresie od dnia złożenia przez pracownika wniosku o obniżenie wymiaru czasu pracy do dnia powrotu do nieobniżonego wymiaru czasu pracy, nie dłużej jednak niż przez łączny okres 12 miesięcy. Rozwiązanie umowy w tym czasie jest dopuszczalne tylko w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, a także gdy zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 §1 K.p., a więc bez wypowiedzenia z winy pracownika.