Kodeks pracy a nieodpłatne świadczenia na rzecz pracowników

Przeczytaj także: Ekwiwalent za pranie odzieży: gdy szef nie płaci

Ponadto nieodpłatne posiłki przysługują również osobom zatrudnionym przy usuwaniu skutków klęsk żywiołowych i innych zdarzeń losowych.

Może się zdarzyć, że ze względu na organizację lub rodzaj pracy szef nie ma możliwości wydawania posiłków, co wówczas? W takiej sytuacji pracodawca może zapewnić pracownikom korzystanie z takich posiłków w punktach gastronomicznych albo też umożliwić im przyrządzanie posiłków we własnym zakresie z dostarczonych przez siebie produktów.

Posiłki powinny być wydawane w czasie regulaminowych przerw w pracy, zasadniczo po 3-4 godzinach pełnienia obowiązków służbowych. Ich przygotowaniu i wydawaniu powinny towarzyszyć odpowiednie warunki higieniczne i sanitarne.

Napoje powinny być dostępne dla pracowników podczas całej zmiany roboczej. Należy je dostarczać pracownikom zatrudnionym:

• w warunkach gorącego mikroklimatu, charakteryzującego się wartością wskaźnika obciążenia termicznego (WBGT) powyżej 25^oC,
• w warunkach mikroklimatu zimnego, charakteryzującego się wartością wskaźnika siły chłodzącej powietrza (WCI) powyżej 1000,
• przy pracach na otwartej przestrzeni przy temperaturze otoczenia poniżej 10^oC lub powyżej 25^oC,
• przy pracach związanych z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal- mężczyźni i 1000 kcal- kobiety,
• na stanowiskach pracy, na których temperatura spowodowana warunkami atmosferycznymi przekracza 28^oC.

Co ważne, posiłki i napoje należy zagwarantować w naturze, co w praktyce oznacza, że niedopuszczalne jest zastąpienie ich ekwiwalentem pieniężnym.

Konkretne stanowiska pracy, na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymywać posiłki
ustala pracodawca w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi, a w razie ich braku- pracodawca po uzyskaniu opinii przedstawicieli pracowników.

Środki ochrony indywidualnej

Kolejnym nieodpłatnym świadczeniem, które szef powinien w niektórych przypadkach zagwarantować pracownikowi są, zgodnie z art. 237⁶ K.p., środki ochrony indywidualnej.

Definicję środków ochrony indywidualnej określa § 2 pkt 9 rozporządzenia MPiPS z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Są nimi wszelkie środki noszone lub trzymane przez pracownika w celu jego ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń związanych z występowaniem niebezpiecznych lub szkodliwych czynników w środowisku pracy, w tym również wszelkie akcesoria i dodatki przeznaczone do tego celu. O ich rodzajach mówi natomiast załącznik Nr 2 do wspomnianego rozporządzenia, zgodnie z którym do środków ochrony indywidualnej zalicza się: