Regulamin pracy - podstawowe informacje

Przeczytaj także: Zmiana regulaminu pracy a urlop pracownika

Ponadto regulamin pracy powinien również zawierać informacje o karach z tytułu odpowiedzialności porządkowej, stosowanych w myśl art. 108 K.p. (art. 104¹ § 2 K.p.).

Wymieniony powyżej katalog typowych spraw związanych z organizacją i porządkiem pracy, które powinny znaleźć swe miejsce w regulaminie, ma charakter przykładowy. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby pracodawca zawarł w regulaminie postanowienia odnośnie innych spraw, których uregulowania wymaga np. specyfika zakładu pracy czy też takich, których omówienie jest niezbędne. I tak np., pracodawca może wzbogacić regulamin pracy m.in. o określenie zasad profilaktycznego przeszukiwania pracowników opuszczających teren firmy (por. wyrok SN z 13 kwietnia 1972 r., I PR 153/72, OSN 1972, Nr 10, poz. 184) czy też określić sprawy dotyczące przestrzegania tajemnicy. Należy przy tym mieć na względzie, że włączenie do regulaminu pracy dodatkowych (innych niż te, o których mowa w art. 104¹ § 1 K.p.) postanowień jest możliwe, o ile nie są one mniej korzystne dla pracowników niż przepisy prawa pracy o wyższej randze.

Co ważne, nie ma konieczności, aby regulamin dotykał wszystkich spraw wymienionych w omawianym tu przepisie. Zbędne jest np. określanie prac zabronionych kobietom, jeżeli w firmie nie istnieją stanowiska, na których kobiety nie mogą pracować.

Uzgodnienia odnośnie treści regulaminu

Jeżeli na terenie zakładu pracy działa organizacja związkowa, pracodawca musi uzgodnić z nią treść wprowadzanego regulaminu pracy (art. 104² § 1 K.p.). Uprawnienia związków zawodowych mają tu jedynie charakter opiniodawczy. Nie oznacza to jednak, że szef może pominąć je podczas uzgodnień - wydanie regulaminu pracy bez uprzedniej konsultacji z zakładową organizacją związkową pozbawia go mocy wiążącej (por. wyrok SN z 21 marca 2001 r., I PKN 320/00, OSNAPiUS 2002, Nr 24, poz. 599).

Tryb uzgodnień

Przystępując do negocjacji, pracodawca wraz z zakładową organizacją związkową powinni uzgodnić maksymalny czas ich trwania. Ustawodawca nie narzuca tu ściśle określonego terminu. Zainteresowani powinni więc wspólnie wypracować dogodny dla nich okres trwania uzgodnień. Na tym tle może dochodzić do ewentualnych sporów, dlatego też w piśmiennictwie przyjęło się, iż w przypadku, gdy związki nie wyrażają zgody na termin zaproponowany przez przełożonego, nie podając jednocześnie innego terminu, pracodawca może samodzielnie przystąpić do wydania regulaminu pracy. Podobnie stanie się jeżeli strony w ustalonym przez siebie terminie nie dojdą do porozumienia (art. 104² § 2 K.p.).