Dyskryminacja w pracy a niepełnosprawność dziecka

Przeczytaj także: Kolejne zmiany kodeksu pracy

Sprawa dotyczyła przypadku S.Coleman, która od 2001 r. pracowała jako sekretarz prawny w kancelarii adwokackiej w Londynie. W 2002 r. urodziła syna, którego stopień niepełnosprawności (wrodzona wiotkość oskrzeli i krtani) sprawia, że wymaga on szczególnej opieki. Skarżąca starała mu się ją zapewniać, nie rezygnując jednocześnie z obowiązków, jakie nakładał na nią stosunek pracy.

4 marca 2005 r. Coleman dobrowolnie odeszła z kancelarii, a 30 sierpnia 2005 r. wniosła do Employment Tribunal powództwo przeciwko byłemu pracodawcy, który w jej opinii nakłonił ją do rozwiązania umowy o pracę. Utrzymywała m.in., że po powrocie z urlopu macierzyńskiego nie zezwolono jej na objęcie dotychczas zajmowanego stanowiska. Ponadto zwierzchnicy nie chcieli jej zapewnić takiej elastyczności czasu pracy, na jaką mogli liczyć jej współpracownicy. Pod adresem jej i dziecka padały obraźliwe komentarze, a prośby skarżącej o dni wolne na opiekę nad synem spotykały się z kąśliwymi uwagami. Coleman uznała to za przejaw dyskryminacji bowiem taka praktyka pracodawcy nie miała miejsca w stosunku do pracowników mających zdrowe dzieci.

Zadaniem Trybunału było więc rozstrzygnąć, czy dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy stanowi ochronę wyłącznie dla osób niepełnosprawnych, czy też jej zakres obejmuje również osoby dyskryminowane i molestowane ze względu na powinowactwo z niepełnosprawnym, któremu zapewniają opiekę stosowną do jego stanu zdrowia.

ETS stwierdził, że wykładni dyrektywy nie należy dokonywać zawężająco. Wynikający z niej zakaz bezpośredniej dyskryminacji i molestowania nie odnosi się jedynie do osób niepełnosprawnych. Celem dyrektywy jest zwalczenie wszelkiego rodzaju dyskryminacji, nie tylko tych, które wymierzone są w osoby niepełnosprawne. Zdaniem Trybunału, węższe rozumieniu przepisów ograniczyłoby ochronę, którą gwarantuje dyrektywa oraz postawiło pod znakiem zapytania jej skuteczność. Należy więc rozumieć, że gorsze traktowanie pracownika, który jest rodzicem niepełnosprawnego dziecka, jest w świetle prawa wspólnotowego niedopuszczalne.