Umowy terminowe: wypowiedzenie nie zawsze możliwe

Przeczytaj także: Zmiany w prawie pracy kluczowe dla pracowników

Umowa na czas określony

Podobnie jak poprzednie umowy, tak i ta co do zasady rozwiązuje się z upływem czasu, na który została zawarta. Generalnie nie może być rozwiązywana za wypowiedzeniem. Od powyższego występuje jednak pewien wyjątek. Otóż przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą uwzględnić wcześniejsze rozwiązanie takiej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem (art. 33 k.p.). Możliwość taką należy zapisać w treści umowy. Okres wypowiedzenia w tej sytuacji wynosi 2 tygodnie, bez względu na okres, na jaki została ona zawarta – oczywiście dłuższy niż 6 miesięcy. Zawarcie umowy na okres 6 miesięcy lub na czas krótszy niż 6 miesięcy nie podlega wypowiedzeniu określonemu w art. 33 k.p. Warto w tym miejscu wspomnieć, że umowę zawartą na okres dłuższy niż 6 miesięcy (o ile została w niej zawarta klauzula o 2-tygodniowym wypowiedzeniu) można wypowiedzieć wcześniej (np. po czterech miesiącach). Wskazany wyżej przepis odnosi się bowiem jedynie do okresu, na jaki umowa została zawarta, a nie w którym momencie może zostać najwcześniej wypowiedziana.

Umowa na czas wykonania określonej pracy

Kolejna umowa terminowa to umowa na czas wykonania określonej pracy. Ową umowę zawiera się w celu realizacji konkretnego zadania, głównie, kiedy nie da się ściśle określić czasu trwania zleconej pracy (np. prowadzenie określonego projektu). Strony określają dokładnie rodzaj pracy do wykonania. Nie można w niej zawrzeć klauzuli o wypowiedzeniu, tak jak może to mieć miejsce w przypadku umowy na czas określony. Rozwiązanie umowy następuje z dniem zakończenia pracy - dla której wykonania była zawarta, lub wcześniej - na mocy porozumienia stron albo w wyjątkowych sytuacjach.

Inne możliwości rozwiązania umowy

Kodeks pracy przewiduje także inne sytuacje, kiedy umowy terminowe mogą być rozwiązane wcześniej. Pierwszą z nich jest ogłoszenie upadłości lub likwidacja zakładu pracy (art. 41¹§ 2 k.p) – stosuje się wtedy dwutygodniowe wypowiedzenie. Umowa taka może być również rozwiązana za dwutygodniowym wypowiedzeniem z przyczyn niedotyczących pracownika np. w przypadku zwolnień grupowych (art. 5 ust. 7 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników z dnia 13 marca 2003 r. Dz. U. Nr 90, poz. 844 z późn. zm.). Pracodawca może także rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika zgodnie z art. 52 § 1 k.p lub przyczyn przez niego nie zawinionych (art. 53 par. 1 k.p). Poza tym umowy terminowe zawsze można rozwiązać za porozumieniem stron.