Klauzula poufności a dyskryminacja płacowa

Przeczytaj także: Kodeks pracy: będzie nowa definicja molestowania

Klauzula poufności wynagrodzeń stosowana jest bardzo często w przypadku pracowników kadry menedżerskiej. Według pracodawców wynagrodzenia w tym sektorze powinny być tajne, gdyż ujawnianie takich informacji przyczynia się do złej atmosfery wśród pracowników.

Narzędzie to jest jednak wykorzystywane także w złych zamiarach. Zakaz udzielenia informacji o wynagrodzeniu przyczynia się bowiem do sytuacji, że firmy w których obowiązuje klauzula poufności wynagrodzeń, dopuszczają się dyskryminacji płacowej. Pracodawcy nadużywają wtedy zasady poufności wynagrodzeń w stosunku do pracowników.

Zakaz rozmów między pracownikami o wynagrodzeniach w firmie utrudnia im uzyskanie informacji o zarobkach współpracowników, a tym samym nie mają oni dowodów uniemożliwiających oskarżenie pracodawcy o dyskryminację płacową. Z całą pewnością jest to jeden z czynników, w wyniku których Państwowa Inspekcja Pracy odnotowuje niewielką liczbę skarg o dyskryminację płacową. W 2006 roku wpłynęło 161 takich skarg, przy czym PIP uznała za słuszną co piątą.

Dodać należy, iż przekazanie informacji o własnej pensji innemu pracownikowi nie może być powodem do usunięcia z pracy. Firmy dosyć często zapominają, że głównym celem stosowania klauzuli poufności wynagrodzeń jest uniemożliwianie konkurencyjnym firmom zdobycie informacji o wynagrodzeniach. Pracownik, który został zwolniony z powodu nieprzestrzegania zasady poufności wynagrodzeń ma prawo zaskarżyć pracodawcę do sądu z przyczyny rozwiązywania stosunku pracy. Poszkodowany pracownik skargę może również złożyć do Państwowej Inspekcji Pracy, jednakże PIP ma ograniczone kompetencje.