Umowy w celu przygotowania zawodowego
2003-04-16 13:45
Umowa tego typu jest prawną formą zatrudniania młodocianych w celu nauki zawodu lub przyuczenia. Umowa ta powinna określać rodzaj przygotowania zawodowego, czas i miejsce tego przygotowania, sposób dokształcania teoretycznego młodocianego oraz wysokość wynagrodzenia. Według rozporządzenia RM w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania rozróżnia się: naukę zawodu, trwającą 36 m-cy po ukończeniu której młodociany otrzymuje tytuł wykwalifikowanego robotnika albo przyuczenia do wykonywania określonej pracy trwające od 3 do 6 m-cy po ukończeniu którego młodociany otrzymuje zaświadczenie o przyuczeniu do określonej pracy.
W treści takiej umowy o pracę można zamieścić zobowiązanie pracodawcy do zatrudnienia młodocianego po ukończeniu przez niego nauki. Umowa taka jest jakby umową przedwstępną. Treść jednak umowy nie może zawierać klauzul ograniczających swobodę młodocianego dysponowania swoją osobą do ukończenia przygotowania zawodowego. Umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego powinna być w formie pisemnej. Jeżeli zostanie jednak zawarta ustnie, to pracodawca obowiązany jest najpóźniej w ciągu 7 dni od dnia rozpoczęcia pracy potwierdzić ją pisemnie. Rozwiązanie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego podlega ograniczeniom. Pracodawca może rozwiązać taką umowę tylko gdy młodociany nie wypełnia obowiązków wynikających z umowy o pracę lub obowiązku dokształcania się, w przypadku likwidacji lub upadłości pracodawcy, reorganizacji zakładu pracy uniemożliwiającej kontynuowanie przygotowania zawodowego lub stwierdzenia nieprzydatności młodocianego w pracy, w zakresie której odbywa się przygotowanie zawodowe. Ponadto pracodawca obowiązany jest niezwłocznie rozwiązać umowę w przypadku orzeczenia przez lekarza, że dana praca zagraża zdrowiu młodocianego (z równoczesną zapłatą odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia). Umowa taka może być ponadto rozwiązana na podstawie porozumienia stron, rozwiązania bez wypowiedzenia lub wypowiedzenia pracownika.
Podjęcie i zakres zbiorowego prawa pracy (zbiorowe stosunki pracy)
Zbiorowe prawo pracy reguluje stosunki pomiędzy organizacjami pracowników a pracodawcami lub ich organizacjami. Zbiorowe prawo pracy obejmuje prawo związkowe, prawo układowe , czyli rokowania, układy zbiorowe oraz inne porozumienia zawierane pomiędzy związkami zawodowymi i pracodawcami. Zbiorowe prawo pracy obejmuje też prawo zbiorowych sporów pracy, czyli spory i strajki. Treścią zbiorowego prawa pracy jest przede wszystkim ochrona praw i interesów pracowników oraz ograniczenie i rozwiązywanie zbiorowych sporów pracy. Zbiorowe prawo pracy obejmuje także podstawy działania organizacji pracodawców a niekiedy zalicza się do niego regulację udziału pracowników w zarządzaniu zakładami pracy, ponieważ zgodnie z ustawą o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych pracownicy spółki powstałej w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego wybierają 1/3 rady nadzorczej spółki.
Zbiorowe stosunki pracy kształtowane są przez strony tych stosunków.
Państwo stwarza tylko określone ramy prawne, w których strony zbiorowych stosunków pracy układają swoje wzajemne relacje. Decydują one same o tym czy będą tworzyć związek zawodowy lub organizacje pracodawców, podpisać układ zbiorowy czy wszcząć spór. Strony także mogą tworzyć warunki pracy i płacy oczywiście w granicach dopuszczonych przepisami prawa.
oprac. : Justitia.pl