Ostatni dzwonek na udzielenie zaległego urlopu

Przeczytaj także: Zaległy urlop: pracodawca musi go udzielić do 30 września

Co do zasady, zgodnie z art. 161 KP, pracodawca powinien udzielić pracownikowi urlopu w roku kalendarzowym, w którym pracownik uzyskał do niego prawo. Jednakże jeśli tak się nie stanie, niewykorzystany w danym roku kalendarzowym urlop staje się urlopem zaległym, którego należy udzielić pracownikowi najpóźniej do dnia 30 września następnego roku kalendarzowego (nie dotyczy to urlopu na żądanie).

Chodzi o udzielenie, a nie wykorzystanie…

Art. 168 KP przewiduje, że urlopu zaległego należy pracownikowi „udzielić” do 30 września roku następnego, co oznacza, że korzystanie z urlopu pracownik powinien rozpocząć najpóźniej w tym dniu (z uwzględnieniem tego, że urlop udziela w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym pracownika rozkładem czasu pracy). Sprowadza się to do tego, że nie chodzi o to, żeby urlop został wykorzystany do 30 września, tylko jest to ostatni dzień, w którym pracownik powinien rozpocząć korzystanie z urlopu zaległego za rok poprzedni. Co ważne, termin udzielenia urlopu w trybie art. 168 KP nie musi być konsultowany z pracownikiem, jednakże w miarę możliwości pracodawca może uwzględnić wnioski pracownika w tym zakresie. Ostatecznie jednak to pracodawca decyduje o terminie wykorzystania zaległego urlopu, a ogranicza go tylko termin wskazany w art. 168 KP.

Należy podkreślić, że uchybienie terminu udzielenia urlopu wypoczynkowego nie powoduje jego wygaśnięcia ani nie zmienia jego charakteru. Pracownik zachowuje prawo do wykorzystania zaległego urlopu w naturze, a nieudzielenie urlopu w terminie wskazanym w art. 168 KP powoduje jego wymagalność.

Warto przypomnieć, że uchybienie terminowi udzielenia zaległego urlopu nie uprawnia pracodawcy do wypłaty pracownikowi ekwiwalentu za niewykorzystany urlop. Ekwiwalent może być wypłacony pracownikowi jedynie w przypadkach wskazanych w przepisach prawa, tj. zgodnie z art. 171 KP w przypadku niewykorzystania urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy.

Podstawa prawna: Kodeks Pracy z dnia 26 czerwca 1974 r. (tj. Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.)

Hanna Gałęzowska, aplikantka radcowska, specjalista ds. prawnych w z siedzibą we Wrocławiu