Klauzule niedozwolone - raport wrzesień 2015

Przeczytaj także: Klauzule niedozwolone w e-commerce 2016 roku

Od momentu sporządzenia ostatniego raportu klauzulowego, to jest od 19 sierpnia do 6 października wpisano do rejestru łącznie 47 nowe klauzule niedozwolone. Z czego w kategorii Handel elektroniczny dodano w sumie 10 klauzul niedozwolonych, a w kategorii Sprzedaż konsumencka w ww. okresie dodano w sumie 7 klauzul niedozwolonych.

Część z nich wymaga dodatkowej uwagi, dlatego poniżej przedstawiamy najciekawsze z nich, wraz z eksperckim omówieniem od portalu KlauzuleNiedozwolone.pl.

Zastrzeżenie właściwości miejscowej sądu Sprzedawcy

„Wszystkie sprawy sporne strony będą się starały rozwiązać na drodze polubownej a w razie gdy porozumienie takie byłoby niemożliwe, spór rozstrzygać będzie sąd właściwy rzeczowo dla siedziby Sprzedawcy. Sądem właściwym dla rozpatrywania sporów wynikających z umowy sprzedaży jest sąd właściwy dla siedziby Folblut Anna Słysz” (nr wpisu: 6132, Sygn. akt XVII AmC 31239/13)

Wskazywane powyżej postanowienie dobitnie pokazuje, że sprzedawcy nie uczą się na błędach. W rejestrze klauzul niedozwolonych prowadzonym przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów znajdziemy podobne postanowienia już z 2002 roku (np. Strony wykorzystają wszelkie możliwości do polubownego rozwiązania ewentualnych spraw wynikających z niniejszej umowy. Sprawy wymagające rozstrzygnięcia sądowego będą prowadzone przed Sądem Rejonowym w Tychach lub przed Sądem Okręgowym w Katowicach (nr wpisu: 76, Sygn. Akt XVII Amc 50/01).

Ponadto, pamiętać należy o tzw. szarej liście klauzul niedozwolonych z art. 385[3] Kodeksu Cywilnego. W razie wątpliwości uważa się, że niedozwolonymi postanowieniami umownymi są te, które wyłączają jurysdykcję sądów polskich lub poddają sprawę pod rozstrzygnięcie sądu polubownego polskiego lub zagranicznego albo innego organu, a także narzucają rozpoznanie sprawy przez sąd, który wedle ustawy nie jest miejscowo właściwy. (por. art. 385[3] pkt 23 KC).

Uszkodzenie towarów promocyjnych

„W przypadku rozpoznania przez Sprzedającego, iż towary promocyjne zakupione w cenie 1 zł znajdują się w stanie świadczącym o uszkodzeniu bądź używaniu Kupujący zobowiązany jest do zapłaty ceny wg aktualnego cennika Sprzedającego”. (nr wpisu: 6124, Sygn.akt XVII AmC 2030/14)

Niestety, Sąd Ochrony Konkurencji i Konkurencji Warszawie nie wydał jeszcze uzasadnienia do wyroku, w którym uznał ww. postanowienie za klauzulę niedozwoloną. Jednakże w rejestrze klauzul niedozwolonych znajdziemy podobnie, a w części wręcz identycznie, brzmiącą klauzulę: Sprzedający w ramach sprzedaży promocyjnej może zaoferować towary w cenie 1 zł stanowiące integralną część niniejszej umowy. W przypadku odstąpienia przez kupującego od umowy sprzedaży, towary promocyjne zakupione w cenie 1 zł winny być niezwłocznie (tj. w terminie 3 dni) zwrócone Sprzedającemu w stanie niezmienionym. Jeżeli Kupujący nie zwróci Sprzedającemu towarów promocyjnych zakupionych w cenie 1 zł, oznacza to, iż chce towar zatrzymać i zobowiązuje się do zapłaty ceny według aktualnego cennika Sprzedającego. W przypadku rozpoznania przez Sprzedającego, iż towary promocyjne zakupione w cenie 1 zł znajdują sie w stanie świadczącym o uszkodzeniu lub używaniu, Kupujący będzie zobowiązany do zapłaty ceny według aktualnego cennika Sprzedającego. (nr wpisu: 5762, Sygnatura akt: XVII AmC 9142/12).

W uzasadnieniu do tego wyroku SOKiK wskazał, że wprowadzenie przez przedsiębiorcę takich zapisów powoduje przede wszystkim wprowadzenie w błąd konsumenta. Konsument, który nabył towar za 1 zł jest przekonany o jego promocyjnym charakterze.

Dodatkowo należy wskazać, iż sprzedawca nie umieścił zapisu, w którym zostanie wskazana wartość towaru promocyjnego według cennika obowiązującego u sprzedawcy. Tym samym istnieje prawdopodobieństwo powstania takiej sytuacji, że wartość towaru promocyjnego będzie znacznie większa niż towaru podstawowego czy też będzie znacznie większa niż cena ogólnie obowiązująca na rynku dla danego towaru. Stosowanie przedmiotowego postanowienia przez sprzedającego powoduje także odczucie zniechęcenia po stronie konsumenta do korzystania z instytucji odstąpienia od umowy (…) Wprowadzenie przedmiotowego zapisu rażąco narusza interesy ekonomiczne konsumentów, ponieważ konsument zamawiając towar promocyjny posiada jedynie wiedzę o cenie promocyjnej w wysokości 1 zł, nie zaś o cenie ustalonej według cennika stosowanego przez sprzedającego.

Podejrzewamy, że SOKiK użyje podobnych argumentów uzasadniając abuzywność analizowanej klauzuli.