Planujesz eksport? Sprawdź przepisy prawne

Przeczytaj także: Sprzedaż towarów i usług do krajów UE i poza UE

Międzynarodowe akty prawne związane z eksportem
Na portalu rządowym Portal Innowacji można znaleźć szereg informacji, dotyczących aspektów prawnych prowadzenia działalności międzynarodowej. Jak wiadomo, ochronę własności intelektualnej zapewniają odpowiednie akty prawa międzynarodowego oraz krajowego oraz wytyczne Prezesa Urzędu Patentowego. Jeśli chcemy rozwinąć działalność poza granicami własnego kraju warto sprawdzić, czy interesujący nas kraj implementował do własnego prawa postanowienia umów międzynarodowych dotyczących ochrony własności intelektualnej. Warto przy tym pamiętać o hierarchiczności aktów prawnych – największą moc ma umowa międzynarodowa, następnie ustawa, rozporządzenie oraz zarządzenie.

Poniżej prezentujemy najważniejsze akty prawa międzynarodowego, dotyczące działalności eksportowej:

Akt sztokholmski zmieniający Konwencję paryską o ochronie własności przemysłowej (Sztokholm 1967) . Wprowadza jednolitą definicję „własności przemysłowej”. Na podstawie tego aktu każdy może zabiegać o ochronę prawną oraz dochodzić swoich roszczeń. Konwencja dokładnie reguluje procedurę zgłoszenia wynalazku, chwilę powstania pierwszeństwa, bieg terminów i skutki prawne dokonanych zgłoszeń. Ponadto opisuje kroki i etapy postępowania w razie zaistnienia sporu.

Układ o Współpracy Patentowej (Waszyngton 1970) . Dziś do układu przynależy 148 państw, Polska ratyfikowała układ PCT (ang. Patent Cooperation Treaty) w 1990 roku. Reguluje techniczne warunki rejestracji wynalazków i współpracy patentowej, tutaj znajdziemy definicje zgłoszenia, patentu, patentu krajowego, patentu międzynarodowego, daty pierwszeństwa oraz inne.

Porozumienie Madryckie o Międzynarodowej Rejestracji Znaków Towarowych (Madryt 1891) i Protokół do Porozumienia Madryckiego (Madryt 1989) . Porozumienie zawarto w ramach Konwencji Paryskiej. Dzięki temu możliwa jest rejestracja znaku towarowego w państwach członkowskich Związku Madryckiego (ustanowionego na mocy tego porozumienia) na bazie rejestracji krajowej znaku. Protokół do Porozumienia Madryckiego umożliwia rejestrację znaku towarowego w państwach, które go podpisały na podstawie zarówno rejestracji krajowej, jak i zgłoszenia krajowego znaku. Wnioski takie składane są w Biurze Międzynarodowym światowej Organizacji Własności Intelektualnej WIPO w Genewie za pośrednictwem krajowego Urzędu Patentowego. Innymi słowy przynależność Polski do tego porozumienia umożliwia nam „rozszerzenie” zgłoszenia danego znaku towarowego zgłoszonego w Urzędzie Patentowym RP poza terytorium Polski. Za organizację całego sytemu międzynarodowej rejestracji znaków (tzw. systemu madryckiego) odpowiada Światowa Organizacja Własności Intelektualnej (World Intellectual Property Organizaction – WIPO).

Akt Genewski Porozumienia Haskiego (Genewa 1999) . Polska stała się stroną tego aktu w 2009 roku. Obecnie stronami tego Porozumienia jest 56 państw, z których 35 należy do Aktu Genewskiego. Systemem zarządza Biuro Międzynarodowe Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO) z siedzibą w Genewie (Szwajcaria). Ten akt dotyczy międzynarodowej rejestracji wzorów przemysłowych: umożliwia właścicielowi wzoru przemysłowego uzyskanie ochrony dla wzoru na terytorium wszystkich umawiających się stron przez dokonanie jednego zgłoszenia w Biurze Międzynarodowym WIPO, w jednym języku i po uiszczeniu jednego zestawu opłat w jednej walucie (frankach szwajcarskich).

Porozumienie strasburskie (Strasburg 1971) . Dotyczy międzynarodowej klasyfikacji patentowej i jest skierowany przede wszystkim do administracji kraju, który przyjął wcześniejsze umowy międzynarodowe. Opisuje, jak powinien wyglądać od strony administracyjno-biurowej system klasyfikacji patentów, świadectw autorskich, wzorów użytkowych i świadectw użyteczności, tak by jego zapisy były zrozumiałe i jasne dla osób z innych krajów świata.