Leczenie za granicą: zwrot kosztów od NFZ

Przeczytaj także: Jakie zmiany w prawie w 2015 roku?

Ustawa o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw.

W dniu 14 października 2014 r. Prezydent RP Bronisław Komorowski podpisał ustawę z dnia 10 października 2014 r. o zmianie ustawy o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw.

Nowelizacja ta upoważnia ministra właściwego ds. gospodarki do określenia w drodze rozporządzenia wymagań jakościowych paliw stałych, na podstawie których prowadzona będzie odpowiednia kontrola. Wprowadzenie do obrotu paliw stałych niespełniających wymagań jakościowych będzie zagrożone grzywną (od 10.000 zł 1.000.000 zł) lub karą pozbawienia wolności (od 3 miesięcy do 5 lat).

Paliwa stałe zostały objęte Systemem Monitorowania i Kontrolowania Jakości Paliw. Zarządzający Systemem - Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, został zobowiązany m.in. do prowadzenia wykazu przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami stałymi oraz określania minimalnej liczby tych przedsiębiorców, u których dokonywana będzie kontrola jakości paliw stałych. Procedura kontroli jakości paliw u przedsiębiorców stosowana będzie odpowiednio do kontroli jakości paliw stałych. Uniemożliwianie lub utrudnianie inspektorowi przeprowadzenie kontroli lub usuwanie paliw stałych zabezpieczonych w wyniku kontroli, będzie zagrożone grzywną, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Ustawa wejdzie w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw RP, z wyjątkiem art. 2 i art. 4, dotyczących finansowania przedsiębiorstw górniczych, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Nowelizacja ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw.

W dniu 16 października 2014 roku Prezydent Komorowski podpisał również ustawę z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw.

Nowelizacja utrzymuje dotychczasowy stan prawny dotyczący statusu i organizacji Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych.

Ustawa wejdzie w życie z dniem 8 listopada 2014 roku.

Ustawa z dnia 26 września 2014 roku o Polskiej Agencji Kosmicznej.

W dniu 20 października 2014 roku została także podpisana przez Prezydenta RP ustawa z dnia 26 września 2014 roku o Polskiej Agencji Kosmicznej.

Celem przedmiotowej ustawy jest utworzenie Polskiej Agencji Kosmicznej, która ma realizować zadania w zakresie badania przestrzeni kosmicznej i wykorzystywania tych badań w rozwoju technologii kosmicznych dla celów przemysłowych, obronnych i bezpieczeństwa państwa oraz dla celów nauki. Siedzibą Agencji jest miasto Gdańsk.

Działalnością będzie kierował Prezes Agencji, powoływany przez Prezesa Rady Ministrów w drodze konkursu. Na wniosek Prezesa Agencji, Prezes Rady Ministrów będzie powoływał dwóch wiceprezesów. W przypadku utworzenia oddziałów terenowych Agencji, Prezes Agencji będzie powoływał dyrektorów tych oddziałów i ich zastępców. Jako organ nadzorczy i doradczy Prezesa Agencji zostanie utworzona Rada Agencji. Rada będzie się składała z 9 przedstawicieli administracji rządowej (pełniących funkcje co najmniej na szczeblu dyrektora departamentu ) oraz 4 przedstawicieli nauki i przemysłu rekomendowanych przez Prezesa Polskiej Akademii Nauk oraz ministra właściwego do spraw gospodarki. Kadencja każdego członka Rady będzie trwała 5 lat. Ustawa reguluje także zagadnienia zatrudniania w Agencji oraz zasady prowadzenia jej gospodarki.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw RP.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 2014 roku o ratyfikacji Traktatu o handlu bronią.

W dniu 21 października 2014 roku została także podpisana przez Prezydenta RP ustawa z dnia 29 sierpnia 2014 roku o ratyfikacji Traktatu o handlu bronią, sporządzonego w Nowym Jorku dnia 2 kwietnia 2013 r.

Wobec faktu, iż dotychczasowe rozwiązania międzynarodowe dotyczące handlu bronią, jak np. Porozumienie z Wassenaar, miały charakter nieformalny i były jedynie zobowiązaniem politycznym dla państw uczestniczących, konieczne było ujednolicenie zasad regulujących międzynarodowy handel bronią na możliwie najwyższym, akceptowalnym przez wszystkich, poziomie. Dodatkowym, istotnym dla strony polskiej, elementem przemawiającym za formalnym uregulowaniem kwestii handlu bronią, było także dążenie do wyrównywania prawnych warunków funkcjonowania eksporterów z państw pozostających do tej pory poza systemem kontroli z uwarunkowaniami już obowiązującymi eksporterów polskich.