Przepisy prawne: najważniejsze zmiany IX 2014 r.

Przeczytaj także: Prawo zamówień publicznych zmienione

RACHUNKOWOŚĆ

5 września 2014 r. weszła w życie ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2014 r., poz. 1100), na podstawie której m.in.:

• wprowadzono i zdefiniowano pojęcie jednostek mikro;
• ustalono, że do jednostek mikro zaliczane są m.in.:

1) z pewnymi wyłączeniami, spółki handlowe, inne osoby prawne a także oddziały przedsiębiorców zagranicznych, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli jednostki te w roku obrotowym, za który sporządzają sprawozdanie finansowe, oraz w roku poprzedzającym ten rok obrotowy (a w przypadku jednostek rozpoczynających działalność w roku obrotowym, w którym rozpoczęły działalność) nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości:

• 1 500 000 zł - w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego,
• 3 000 000 zł - w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy,
• 10 osób - w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty,

2) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, jeżeli przychody netto tych jednostek ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych (z uwzględnieniem nieco odmiennych warunków dla jednostek rozpoczynających działalność albo prowadzenie ksiąg rachunkowych) wyniosły równowartość w walucie polskiej nie mniej niż 1 200 000 euro i nie więcej niż 2 000 000 euro za poprzedni rok obrotowy, w stosunku, do których organ zatwierdzający podjął decyzję w sprawie sporządzania sprawozdania finansowego z zastosowaniem określonych w ustawie przepisów o rachunkowości;

• przewidziano, że określone jednostki mikro mogą zrezygnować z zachowania zasady ostrożności przy wycenie poszczególnych składników aktywów i pasywów;
• wprowadzono uproszczenia w zakresie prowadzenia rachunkowości przez jednostki mikro, polegające m.in. na przyjęciu, że:
  - jednostka mikro może nie sporządzać informacji dodatkowej, pod warunkiem że przedstawi informacje uzupełniające do bilansu;
  - jednostka mikro może nie sporządzać zestawienia zmian w kapitale (funduszu) własnym oraz rachunku przepływów pieniężnych;
  - określona jednostka mikro może nie sporządzać sprawozdania z działalności, pod warunkiem że niektóre z tych informacji zostaną przedstawione w informacji dodatkowej lub jako informacje uzupełniające do bilansu;
• zmieniono katalog podmiotów zobowiązanych do stosowania przepisów ustawy o rachunkowości, poprzez wyłączenie z tego katalogu także spółdzielni socjalnych, których przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro oraz wszystkich państwowych funduszy celowych.

PIELĘGNIARKI I POŁOŻNE

11 września 2014 r. weszła w życie ustawa z dnia 22 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1136), na podstawie której m.in.:

• umożliwiono pielęgniarkom i położnym posiadającym dyplom ukończenia studiów drugiego stopnia na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo oraz pielęgniarkom i położnym posiadającym tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub położnictwa, jeżeli ukończyły kurs specjalistyczny w tym zakresie, samodzielne ordynowanie określonych rodzajów leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz określonych wyrobów medycznych, w tym wystawianie na nie recept;
• ustalono, że pielęgniarki i położne posiadające dyplom ukończenia studiów co najmniej pierwszego stopnia na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo mogą wystawiać recepty na leki oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego niezbędne do kontynuacji leczenia, z wyłączeniem leków zawierających substancje bardzo silnie działające, środki odurzające i substancje psychotropowe;
• wprowadzono szczegółowe regulacje dotyczące zasad wystawiania recept przez pielęgniarki i położne;
• przyjęto, że pielęgniarki i położne posiadające tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub dyplom ukończenia studiów co najmniej pierwszego stopnia na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo mają prawo wystawiać skierowania na wykonanie określonych badań diagnostycznych.