Polubowny sąd konsumencki obowiązkowy?

Przeczytaj także: Pozasądowe rozwiązywanie sporów konsumenckich

W moim wpisie postaram się w pigułce przekazać Wam, drodzy przedsiębiorcy, co oznacza dla Was wejście w życie ustawy w takim kształcie, jaki wyłania się z założeń legislacyjnych. Przyjęta przez ustawodawcę koncepcja zakłada powstanie tzw. podmiotów ADR, które będą rozstrzygać spory konsumenckie poprzez:

1. proponowanie rozwiązania sporu,
2. narzucenie rozwiązania sporu,
3. doprowadzenie do spotkania stron.

Nie jest tajemnicą, że w obecnym stanie prawnym konsumenci często dają za wygraną i nie idą do sądu po to, by pozywać przedsiębiorcę, który nie chce uznać reklamacji przysłowiowych butów (czy też innych, niedrogich, rzeczy codziennego użytku). Konsument obawia się przede wszystkim dwóch rzeczy: przewlekłości postępowania oraz poniesienia niewspółmiernie wysokich kosztów. Ustawa o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich ma to zmienić: postępowanie ma trwać maksimum 90 dni (z możliwością jego przedłużenia przez podmiot ADR w sprawach „wysoce zawiłych”) oraz ma być tańsze dla konsumenta (cokolwiek to znaczy – brak jest w założeniach jakichkolwiek propozycji kwotowych).

Najważniejsze dla Was, drodzy przedsiębiorcy, jest jednak to, czy musicie podporządkować się wyłącznej jurysdykcji podmiotów ADR. Okazuje się, że nie macie obowiązku uczestniczyć w postępowaniach ADR, jeżeli taka jest Wasza wola. Ustawa ma hołdować tzw. zasadzie dobrowolności, tj. jeżeli przedsiębiorca będzie chciał, aby wszelkie spory konsumenckie z jego udziałem rozpatrywał podmiot ADR – musi udzielić na to zgody. Zgoda będzie mogła być wyrażona we wzorcu umowy, poprzez przystąpienie do organizacji branżowej, która posiada własny podmiot ADR – czy też poprzez umieszczenie takiej zgody na stronie internetowej przedsiębiorcy.