Odwołanie z urlopu wypoczynkowego: jakie mamy prawa?

Przeczytaj także: Odwołanie pracownika z urlopu wypoczynkowego

Zgodnie z art. 152 k.p., pracownik ma prawo co roku do nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego. Co więcej, pracownik powinien wykorzystać urlop w taki sposób, by przynajmniej jedna jego część trwała nieprzerwalnie 14 dni kalendarzowych (art. 162 k.p.). W wyjątkowych sytuacjach pracodawca powinien przesunąć urlop; najczęściej z powodu choroby pracownika lub urlopu macierzyńskiego (art. 165 i 166 k.p.). Ale może też odwołać pracownika z urlopu, gdy ten już błogo leży na plaży.

Art. 167 k.p. mówi o tym, że pracodawca może odwołać pracownika z urlopu tylko wówczas, gdy jego obecności w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu. Nie można zatem przerwać pracownikowi wypoczynku z powodu zadań cyklicznych lub gdy kolega z działu nie radzi sobie z obowiązkami, które przejął od pracownika będącego na urlopie – pracodawca mógł bowiem uprzednio sprawdzić jego umiejętności (ale choroba zastępującego stanowi już przesłankę do odwołania urlopu). Pilna potrzeba sprowadzenia pracownika przebywającego na urlopie, musi być uzasadniona i na tyle obiektywna, by wezwany nie miał podstaw do polemiki. Ale jeśli nawet uznałby, że sprawa, przez którą przerwano mu wypoczynek jest stosunkowo błaha, lepiej, by swe opinie zachował dla siebie. Niestawienie się w pracy będzie zakwalifikowane jako naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych i może skończyć się dyscyplinarką. Oczywiście, termin stawienia się do pracy musi być realny i wykonalny. Jeżeli pracownik właśnie opala się w Sao Paulo, raczej nie dotrze do pracy kolejnego dnia o 8 rano. Pracodawca musi zatem uwzględnić czas potrzebny na dotarcie do zakładu pracy oraz dostępne środki transportu (bywa, że z Sao Paulo wydostać się można szybciej niż z Koziej Wólki).

Zgodnie z art. 167 §2, pracodawca musi zwrócić koszty poniesione przez pracownika w związku z odwołaniem z urlopu. Nie oznacza to jednak, że pracownik może rościć sobie zwrotu pełnej płatności za wczasy. Pracodawca ma obowiązek pokryć koszt za niewykorzystaną część urlopu, zatem np. za przepadające noclegi i wcześniej wykupione atrakcje (jeśli poniesiony koszt – np. zaliczki – zostaną udokumentowane). Jeśli pracownik wypoczywał z rodziną, pracodawca powinien pokryć też koszty związane z jej powrotem (chyba, że dzieci zostaną na wczasach z drugim rodzicem).

Po odwołanym urlopie, pracownikowi należy się urlop w takim wymiarze, o jaki wnioskował (jeśli liczba dni urlopu na to pozwala – wykorzystane dni urlopu pomniejszają pulę urlopową). Gorzej, że pracownik może być odwoływany z urlopu kilkakrotnie w ciągu jednego roku. Jeśli jednak pracownik uważa, że pracodawca nadużywa prawa wynikającego z art. 167, może zwrócić się z tym problemem do inspekcji pracy w celu zrewidowania okoliczności odwołania.