Umowa sprzedaży: rękojmia, gwarancja, niezgodność towaru z umową

Przeczytaj także: Prawa konsumenta. Nowe zasady rękojmi i gwarancji

Uprawnienia wynikające z gwarancji

Uprawnienia z tytułu gwarancji przysługują nabywcy wyłącznie wtedy, gdy gwarancja ta została udzielona mu przez gwaranta. Za gwaranta uznaje się wystawcę dokumentu gwarancyjnego. Może to być więc sprzedawca, producent lub dostawca rzeczy. Odpowiedzialność ta obejmuje wyłącznie wady fizyczne rzeczy. Zakres odpowiedzialności gwarancyjnej jest zawsze określony w w/w dokumencie i gwarant odpowiadał będzie wyłącznie w sposób w nim określony.

Z uprawnień wynikających z gwarancji, co do zasady, może korzystać nabywca produktu. Uprawnienia z tzw. gwarancji na okaziciela mogą być zbyte wraz ze zbyciem przedmiotu gwarancji. Jeżeli natomiast dokument gwarancyjny został wystawiony imiennie, uprawnienia do korzystania z gwarancji ma tylko wskazany w niej podmiot.

Powołując się na gwarancję, kupujący może oczekiwać usunięcia wady lub dostarczenia nowego, wolnego od wad produktu. Kwestią zasadniczą jest fakt, iż wyboru pomiędzy wskazanymi powyżej uprawnieniami dokonuje gwarant powołując się na odpowiednie zapisy dokumentu gwarancyjnego. W praktyce coraz częściej spotkać można się z tzw. gwarancją jakości przewidującą wyłącznie naprawę rzeczy.

Uprawnień wynikających z gwarancji można dochodzić przez okres wskazany w dokumencie gwarancyjnym. Jeśli termin ten nie został jednak określony to, zgodnie z Kodeksem cywilnym termin ten wynosi rok od chwili wydania rzeczy. Możliwe jest dowolne kształtowanie przez gwaranta długości okresu gwarancyjnego. Jeśli w wyniku realizacji postanowień gwarancyjnych gwarant dokonuje wymiany produktu, nowy produkt powinien zostać objęty nową gwarancją.

Uprawnienia wynikające z niezgodności towaru z umową

Uprawnienia z tytułu niezgodności towaru z umową określone są w ustawie o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego. Przysługują one nabywcy towaru z mocy prawa. Jeżeli zatem towar jest niezgodny z postanowieniami umowy, nie nadaje się do celu, do którego jest przeznaczony bądź nie ma odpowiednich właściwości odpowiedzialność ponosił będzie sprzedawca.

Z uprawnień wynikających z niezgodności towaru z umową korzystać może konsument dokonujący zakupu od przedsiębiorcy. Towar stanowić musi rzecz ruchomą a nabycie go nie może być związane z prowadzoną działalnością zawodową lub gospodarczą.

Nabywca może żądać od sprzedawcy doprowadzenia rzeczy to stanu zgodnego z umową poprzez dokonanie bezpłatnej naprawy lub wymianę na nowy produkt. Jeżeli jednak uprawnienia te powodowałby zbytnie niedogodności dla kupującego, ich wykonanie byłoby niemożliwe lub sprzedający nie dokonałby ich w odpowiednim czasie, wówczas nabywca uprawniony jest do żądania obniżenia ceny albo ma możliwość odstąpienia od zawartej umowy.

Kupujący może dochodzić uprawnień z tytułu niezgodności towaru z umową przez dwa lata od chwili wydania towaru (przy czym przyjmuje się, że jeśli owa niezgodność ujawni się w przeciągu sześciu miesięcy od tego dnia, to istniała ona już w chwili wydania towaru). Istotnym jest, że termin kupującego na zgłoszenie niezgodności wynosi dwa miesiące od daty jej stwierdzenia. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest rzecz używana, dozwolone jest umowne skrócenie ustawowego terminu do jednego roku. Postanowienie takie może jednak stać się bezskuteczne jeśli sprzedający wiedział o niezgodności towaru z umową i zataił ten fakt przed kupującym. W sytuacji, gdy sprzedający, zgodnie z zapisami ustawowymi dokona wymiany towaru na nowy to w/w terminy biegną na nowo.

Podsumowanie

Celem powyżej wymienionych instytucji jest zapewnienie realnej ochrony interesów kupującego w wypadku nabycia wadliwego towaru. To kupujący decyduje czy z uprawnień tych skorzysta i którą z dróg dochodzenia roszczeń wybierze.