W dniu 2011-04-20 14:05, Wojciech Bancer pisze:
>
> A wedle mojej wiedzy zapisy umowne w tej kwestii nie mogą być gorsze
> od ustawowych. Zgodnie z orzecznictwem SN z dnia 6 kwietnia 2000
> r., sygn. akt II CKN 264/2000, przepis ten jest bezwględnie
> obowiązujący.
>
> http://www.sn.pl/orzecznictwo/0007/1_1_2.html
>

nie moge nigdzie znalezc tego orzeczenia w calosci - moglbyc podeslac?

do góry

On 2011-04-20, NoName <n...@m...com> wrote:

[...]

>> A wedle mojej wiedzy zapisy umowne w tej kwestii nie mogą być gorsze
>> od ustawowych. Zgodnie z orzecznictwem SN z dnia 6 kwietnia 2000
>> r., sygn. akt II CKN 264/2000, przepis ten jest bezwględnie
>> obowiązujący.
>> http://www.sn.pl/orzecznictwo/0007/1_1_2.html
> nie moge nigdzie znalezc tego orzeczenia w calosci - moglbyc podeslac?

Niestety nie posiadam. Ja sytuację przećwiczyłem na żywo, a sygnaturę
wygooglałem przed chwilą - na potwierdzenie :)

Podobną sytuację masz w kodeksie pracy - tam też nie możesz podać terminu
krótszego niż ustawowy.

--
Wojciech Bańcer
p...@p...pl

do góry

On 20 Kwi, 14:42, Wojciech Bancer <p...@p...pl> wrote:
> On 2011-04-20, NoName <n...@m...com> wrote:
>
> [...]
>
> >> A wedle mojej wiedzy zapisy umowne w tej kwestii nie mogą być gorsze
> >> od ustawowych. Zgodnie z orzecznictwem SN z dnia 6 kwietnia 2000
> >> r., sygn. akt II CKN 264/2000, przepis ten jest bezwględnie
> >> obowiązujący.
> >>http://www.sn.pl/orzecznictwo/0007/1_1_2.html
> > nie moge nigdzie znalezc tego orzeczenia w calosci - moglbyc podeslac?
>
> Niestety nie posiadam. Ja sytuację przećwiczyłem na żywo, a sygnaturę
> wygooglałem przed chwilą - na potwierdzenie :)
>
> Podobną sytuację masz w kodeksie pracy - tam też nie możesz podać terminu
> krótszego niż ustawowy.
>
> --
> Wojciech Bańcer
> p...@p...pl

Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z 2000-04-06, II CKN 264/00

Opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna rok 2000, Nr 10,
poz. 186, str. 57

Teza:

Przepisy art. 673 KC i 688 KC mają charakter bezwzględnie
obowiązujący.

Uzasadnienie:

Przedsiębiorstwo Produkcyjne-Handlowe "P.", spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością w P. wystąpiło przeciwko Janowi M., zarządcy
nieruchomości położonej w P. przy ul. Ś.M. 29, o ustalenie, że
wypowiedzenie przez pozwanego w dniu 30 września 1996 r. umowy najmu
lokalu użytkowego, zawartej przez strony dnia 28 września 1993 r.,
jest bezskuteczne.

Umowa, której dotyczy powództwo, zastrzegała, że została zawarta na
czas nie oznaczony. Ponadto § 3 pkt 2 umowy stanowił, że wynajmujący,
tj. pozwany, może ją wypowiedzieć na trzy miesiące naprzód, ze
skutkiem na ostatni dzień miesiąca, "jeżeli najemca używał będzie
lokalu w sposób powodujący jego dewastację, opuści go, względnie
zalegać będzie z opłatą czynszu za trzy miesiące rozliczeniowe".
Zgodnie zaś z § 4 umowy, czynsz miał być płatny miesięcznie.
Zaskarżonym wyrokiem Sąd Apelacyjny oddalił apelację strony powodowej
od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Poznaniu z dnia 13 października 1997
r., oddalającego powództwo. Sąd Apelacyjny podzielił stanowisko Sądu
Wojewódzkiego, że wypowiedzenie umowy przez pozwanego zawarte w piśmie
z dnia 30 września 1996 r., doręczonym stronie powodowej 10
października 1996 r., było skuteczne i spowodowało, stosownie do art.
688 KC, ustanie stosunku najmu 31 stycznia 1997 r.

Podstawę kasacji strony powodowej stanowią powołane w różnych
miejscach jej uzasadnienia zarzuty naruszenia przez Sąd Apelacyjny
art. 233 § 1, art. 259 pkt 3 i art. 393[1] KPC oraz art. 65 § 2, art.
667 § 2, art. 685, 687 i 688 KC

złożenia zeznań w charakterze świadka przez pełnomocnika pozwanego,
Mieczysława M. Zarzut ten jest chybiony, ponieważ przewidziany w art.
259 pkt 3 KPC Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zarzuty dotyczące przepisów postępowania są oczywiście nieuzasadnione.
Zarzut naruszenia art. 233 § l KPC jest gołosłowny i jako taki nie
poddaje się kontroli kasacyjnej (zob. np. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 17 kwietnia 1998 r., II CKN 704/97, OSNC 1998, nr
12, poz. 214).

Naruszenia art. 259 pkt 3 KPC autor kasacji dopatruje się w akceptacji
przez Sąd Apelacyjny możliwości zakaz wystąpienia w roli świadka
dotyczy nie pełnomocników, lecz przedstawicieli ustawowych stron oraz
osób, które mogą być przesłuchane w charakterze strony jako organy
osoby prawnej (lub organy innej organizacji mającej zdolność sądową).

Wreszcie, nie może stanowić podstawy kasacji wymienienie samego art.
393[1] pkt 2 KPC Przepis ten tylko wskazuje na możliwość oparcia
kasacji na naruszeniu przez sąd drugiej instancji określonych
przepisów postępowania.

Nietrafne są także zarzuty dotyczące prawa materialnego. Zdaniem
strony powodowej, wypowiedzenie dokonane przez pozwanego było
nieskuteczne, ponieważ w świetle umowy zawartej przez strony pozwany
jako wynajmujący mógł dokonać wypowiedzenia wyłącznie w wypadkach
objętych § 3 pkt 2 umowy, a w sprawie żaden z nich nie wystąpił. Sąd
Apelacyjny, podobnie jak Sąd Wojewódzki, nie podzielił tego
zapatrywania. W ocenie obu Sądów, paragraf 3 pkt 2 umowy odnosił się
tylko do szczególnych wypadków wypowiedzenia, przewidzianych w art.
667 § 2, art. 685 i 687 KC Normował je w pewnym stopniu odmiennie niż
te przepisy, w szczególności inaczej niż one zastrzegał termin
wypowiedzenia. Nie dawał natomiast podstaw do wnioskowania o woli
stron zacieśnienia możliwości wypowiedzenia umowy najmu przez
wynajmującego jedynie do wspomnianych wypadków. Poza tym, gdyby nawet
wykładnia umowy uzasadniała taki wniosek, porozumienie stron,
wyrażające wolę ograniczenia możliwości wypowiedzenia umowy najmu
przez wynajmującego tylko do wzmiankowanych wypadków, musiałoby być
uznane za sprzeczne z art. 688 KC, a w konsekwencji za nieważne (art.
58 KC). W zajęciu przedstawionego stanowiska przez Sąd Apelacyjny
autor kasacji dopatruje się właśnie naruszenia art. 65 § 2, art. 667 §
2, art. 685, 687 i 688 KC

Twierdzenie skarżącego o uchybieniu art. 65 § 2 KC wskutek
nieprzeprowadzenia dowodu z przesłuchania stron dla ustalenia ich
zgodnego zamiaru, o którym mowa w art. 65 § 2 KC, musi być uznane za
wynik nieporozumienia. Nieuwzględnienie wniosku o przeprowadzenie
dowodu z przesłuchania stron dla ustalenia wspomnianego zamiaru
powinno bowiem podlegać ocenie nie z punktu widzenia art. 65 § 2 KC,
lecz art. 299 KPC Nietrafność tego zarzutu zmusza do akceptacji
ustalenia, że strony nie zastrzegły, iż wypowiedzenie najmu przez
wynajmującego jest dopuszczalne tylko w wypadkach przewidzianych w § 3
pkt 2 umowy.

Poza tym za zasadny należy uznać wypowiedziany w zaskarżonym wyroku
pogląd, że jeśliby nawet strony zastrzegły, że wynajmujący może
wypowiedzieć najem jedynie w wypadkach określonych w § 3 pkt 2 umowy,
zastrzeżenie to byłoby nieważne. Wyrażona w art. 673 KC, w odniesieniu
do najmu w ogóle, oraz w art. 688 KC, w odniesieniu do najmu lokali,
norma - według której, jeżeli czas trwania najmu nie jest oznaczony,
zarówno wynajmujący, jak i najemca mogą wypowiedzieć najem z
zachowaniem określonych terminów bez konieczności wystąpienia jakichś
szczególnych okoliczności - ma charakter bezwzględnie obowiązujący.
Odmienny, względnie obowiązujący charakter, wyraźnie przez ustawodawcę
przewidziany, ma tylko ta część uregulowania zawartego w art. 673 KC,
która dotyczy terminów wypowiedzenia. Podobnie, zdaniem niektórych
autorów rzecz się ma, gdy chodzi o regulację dotyczącą terminu
wypowiedzenia, zamieszczoną w art. 688 KC Jednakże według dominującego
poglądu, ta regulacja ma charakter nie względnie obowiązujący, lecz
jednostronnie bezwzględnie obowiązujący, to znaczy dopuszcza tylko
zastrzeżenie dłuższego terminu wypowiedzenia od określonego w art. 688
KC

Za bezwzględnie obowiązującym charakterem normy według której, w
wypadku najmu zawartego na czas nie oznaczony, zarówno wynajmujący,
jak i najemca mogą wypowiedzieć najem z zachowaniem określonych
terminów (umownych lub ustawowych) bez konieczności wystąpienia
szczególnych okoliczności, przemawia cel tej normy. U jej podstaw leży
wzgląd na wolność jednostki, odpowiednio aktualny także w odniesieniu
do osób prawnych, i niemożność wieczystego związania umowami najmu
zawartymi na czas nie oznaczony. Myśl ta ma zresztą walor ogólniejszy
i dotyczy wszelkich bezterminowych zobowiązań o charakterze trwałym
(ciągłym). Przed wejściem w życie kodeksu cywilnego dawał jej
jednoznacznie wyraz art. 272 k.z. Zastrzeżenie przez strony umowy
najmu, do której ma zastosowanie art. 673 KC lub art. 688 KC, że
wynajmujący może wypowiedzieć najem tylko w szczególnych przypadkach
niewykonania swych zobowiązań, godziłoby w wypływającą z tych
przepisów normę, dozwalającą każdej ze stron na wypowiedzenia najmu
bezterminowego w każdym czasie.

Do kwestii, czy strony mogą w umowie najmu zamieścić postanowienia
odbiegające od przepisów art. art. 667 § 2, art. 685, 687 KC nie ma
potrzeby się odnosić, gdyż rozstrzygnięcie tej kwestii pozostaje bez
wpływu na wynik sprawy.

Z przytoczonych powodów Sąd Najwyższy na podstawie art. 393[12] KC
oddalił kasację, a o kosztach postępowania kasacyjnego rozstrzygnął
stosownie do art. 98 i art. 108 § 1 w związku z art. 391 i art.
393[19] KPC

do góry

W dniu 2011-04-20 14:42, Wojciech Bancer pisze:
>
> Niestety nie posiadam. Ja sytuację przećwiczyłem na żywo, a sygnaturę
> wygooglałem przed chwilą - na potwierdzenie :)
>
> Podobną sytuację masz w kodeksie pracy - tam też nie możesz podać terminu
> krótszego niż ustawowy.
>

znalazlem takie cos:

WYKŁADNIA

Wypowiedzenie z zachowaniem terminów

Umowa najmu nie wiąże na wieki

Jeżeli czas trwania najmu nie jest oznaczony, zarówno wynajmujący, jak i
najemca mogą wypowiedzieć najem z zachowaniem terminów umownych, a gdy
ich nie ma - z zachowaniem terminów ustawowych.

Taką zasadę ustanawia art. 673 kodeksu cywilnego. W art. 688 k.c. zaś,
odnoszącym się do najmu lokali, zapisano, że jeśli czas najmu nie został
oznaczony, a czynsz jest płatny miesięcznie, najem można wypowiedzieć
najpóźniej na trzy miesiące wcześniej, na koniec miesiąca kalendarzowego.

W wyroku z 6 kwietnia 2000 r. (sygn. CKN 264/2000) Sąd Najwyższy
stwierdził, iż przepisy te mają charakter bezwzględnie obowiązujący.
Oznacza to, że wynajmujący i najemca nie mogą w umowie wyłączyć
obowiązywania tych przepisów i uczynić jej nierozwiązywalną.

Zaznaczmy, iż kwestia prawa do wypowiedzenia umowy najmu przez
wynajmującego (właściciela) jest unormowana odrębnie dla mieszkań
objętych ustawą z 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i
dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 1998 r. nr 120, poz. 787 ze zm.).

W sprawie, której dotyczy wyrok, chodziło o umowę najmu lokalu
użytkowego, zawartą między zarządcą nieruchomości a spółką z o.o. Była
to umowa na czas nieoznaczony. Zarządca wypowiedział ją pismem z datą 30
września 1996 r., doręczonym spółce 10 października 1996 r. Spółka
wystąpiła do sądu o ustalenie, że wypowiedzenie jest bezskuteczne.

Sąd pierwszej instancji powództwo oddalił. Uznał, iż wypowiedzenie było
skuteczne i że stosownie do art. 688 k.c. najem ustał 31 stycznia 1997
r. Sąd apelacyjny podzielił to stanowisko. Spółka w kasacji
przekonywała, iż sąd ten naruszył liczne przepisy proceduralne, a także
przepisy k.c., przede wszystkim normujące umowę najmu, oraz art. 65 ¤ 2
k.c., który nakazuje w umowach raczej badać, jaki był zgodny zamiar
stron i cel umowy, niż opierać się na jej dosłownym brzmieniu.

SN kasację oddalił. Zarzuty dotyczące naruszenia przepisów
proceduralnych uznał za oczywiście bezzasadne. Jako nietrafne ocenił
również zarzuty naruszenia przepisów prawa materialnego, w tym
dotyczących umowy najmu.

Tak samo jak sądy rozpoznające wcześniej tę sprawę, nie zgodził się z
twierdzeniem spółki, że wynajmujący mógł wypowiedzieć umowę tylko w
okolicznościach wskazanych w tej umowie, a mianowicie gdy: najemca
będzie używał lokalu w sposób powodujący dewastację, opuści go lub
będzie zalegać z zapłatą czynszu za trzy pełne okresy rozliczeniowe.

SN nie zgodził się też z zarzutem naruszenia art. 65 ¤ 2 k.c., czym
wedle spółki było nieuwzględnienie jej wniosku o przeprowadzenie dowodu
z przesłuchania stron. To przesłuchanie pozwoliłoby ustalić ograniczenia
okoliczności, w których dopuszczalne byłoby wypowiedzenie umowy przez
zarządcę nieruchomości. SN uznał, że zarzut ten jest wynikiem
nieporozumienia. Nieuwzględnienie takiego wniosku powinno być oceniane
nie z punktu widzenia art. 65 ¤ 2 k.c., lecz art. 299 kodeksu
postępowania cywilnego, w którym zapisano, że jeśli po wyczerpaniu
środków dowodowych lub w ich braku pozostały nie wyjaśnione fakty
istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, sąd dla ich wyjaśnienia zarządzi
dowód z przesłuchania stron.

Nawet gdyby przyjąć, że istotnie strony w umowie najmu zastrzegły, iż
wypowiedzenie jej przez wynajmującego może nastąpić w tylko w trzech
sytuacjach w niej wskazanych, zastrzeżenie to byłoby nieważne - zaznacza
SN. Przepisy bowiem art. 673 k.c. dotyczącego najmu w ogóle i art. 688
k.c. odnoszącego się do najmu lokali, a wedle nich jeśli czas najmu nie
jest oznaczony, zarówno wynajmujący, jak i najemca mogą wypowiedzieć
najem z zachowaniem określonych terminów, mają charakter bezwzględnie
obowiązujący

Odmienny charakter ma tylko ta część art. 673 k.c., która ustala terminy
wypowiedzenia. Gdy chodzi o dotyczące terminu wypowiedzenia unormowanie
z art. 688 k.c., SN uważa, że ma ono charakter jednostronnie
bezwzględnie obowiązujący. Oznacza to, że dopuszczalne jest tylko
zastrzeżenie w umowie najmu lokalu dłuższego okresu wypowiedzenia niż w
nim określony (dłuższego niż trzy miesiące).

SN wyjaśnia, że u podstaw tych unormowań leży wzgląd na wolność
jednostki, odnosząca się także do osoby prawnej, i "dyktowana przezeń
niemożność wieczystego związania umowami najmu zawartymi na czas
nieoznaczony".

Izabela Lewandowska

14.08.2000

do góry

On 20 Kwi, 14:42, Wojciech Bancer <p...@p...pl> wrote:
> On 2011-04-20, NoName <n...@m...com> wrote:
>
> [...]
>
> >> A wedle mojej wiedzy zapisy umowne w tej kwestii nie mogą być gorsze
> >> od ustawowych. Zgodnie z orzecznictwem SN z dnia 6 kwietnia 2000
> >> r., sygn. akt II CKN 264/2000, przepis ten jest bezwględnie
> >> obowiązujący.
> >>http://www.sn.pl/orzecznictwo/0007/1_1_2.html
> > nie moge nigdzie znalezc tego orzeczenia w calosci - moglbyc podeslac?
>
> Niestety nie posiadam. Ja sytuację przećwiczyłem na żywo, a sygnaturę
> wygooglałem przed chwilą - na potwierdzenie :)
>
> Podobną sytuację masz w kodeksie pracy - tam też nie możesz podać terminu
> krótszego niż ustawowy.
>
> --
> Wojciech Bańcer
> p...@p...pl

Tyle tylko, że w świetle art. 673 par. 1 k.c. przepis ten nie ma
charakteru bezwzględnie obowiązującego, skoro wyraźnie ustawodawca
postanowił, że terminy ustawowe nie znajdują zastosowania, w zakresie,
w jakim wchodzą w grę terminy umowne. Sąd Najwyższy również nie uznał
tego przepisu za bezwzględnie obowiązujący: "Wyrażona w art. 673 KC, w
odniesieniu do najmu w ogóle, oraz w art. 688 KC, w odniesieniu do
najmu lokali, norma - według której, jeżeli czas trwania najmu nie
jest oznaczony, zarówno wynajmujący, jak i najemca mogą wypowiedzieć
najem z zachowaniem określonych terminów bez konieczności wystąpienia
jakichś szczególnych okoliczności - ma charakter bezwzględnie
obowiązujący. Odmienny, względnie obowiązujący charakter, wyraźnie
przez ustawodawcę przewidziany, ma tylko ta część uregulowania
zawartego w art. 673 KC, która dotyczy terminów wypowiedzenia.
Podobnie, zdaniem niektórych autorów rzecz się ma, gdy chodzi o
regulację dotyczącą terminu wypowiedzenia, zamieszczoną w art. 688 KC
Jednakże według dominującego poglądu, ta regulacja ma charakter nie
względnie obowiązujący, lecz jednostronnie bezwzględnie obowiązujący,
to znaczy dopuszcza tylko zastrzeżenie dłuższego terminu wypowiedzenia
od określonego w art. 688 KC".

do góry

W dniu 2011-04-20 14:42, Wojciech Bancer pisze:
>
> Niestety nie posiadam. Ja sytuację przećwiczyłem na żywo, a sygnaturę
> wygooglałem przed chwilą - na potwierdzenie :)
>
> Podobną sytuację masz w kodeksie pracy - tam też nie możesz podać terminu
> krótszego niż ustawowy.
>

wiec z tego wynika ze mimo iz w umowie mam miesieczny okres
wypowiedzenia to i tak obowiazuje mnie 3 miesieczny okres wypowiedzenia?
Czyli zalóżmy że jutro dostaję wypowiedzenie i licząc od 1 maja - do
konca lipca moge prowadzic dzialalnosc w tym lokalu ?

do góry

On 20 Kwi, 14:42, Wojciech Bancer <p...@p...pl> wrote:
> On 2011-04-20, NoName <n...@m...com> wrote:
>
> [...]
>
> >> A wedle mojej wiedzy zapisy umowne w tej kwestii nie mogą być gorsze
> >> od ustawowych. Zgodnie z orzecznictwem SN z dnia 6 kwietnia 2000
> >> r., sygn. akt II CKN 264/2000, przepis ten jest bezwględnie
> >> obowiązujący.
> >>http://www.sn.pl/orzecznictwo/0007/1_1_2.html
> > nie moge nigdzie znalezc tego orzeczenia w calosci - moglbyc podeslac?
>
> Niestety nie posiadam. Ja sytuację przećwiczyłem na żywo, a sygnaturę
> wygooglałem przed chwilą - na potwierdzenie :)
>
> Podobną sytuację masz w kodeksie pracy - tam też nie możesz podać terminu
> krótszego niż ustawowy.
>
> --
> Wojciech Bańcer
> p...@p...pl

P.s. Oczywiście dla autora wątku najważniejsza kwestia to wykładnia
art. 688 k.c.

do góry

W dniu 2011-04-20 15:11, goldi pisze:

> P.s. Oczywiście dla autora wątku najważniejsza kwestia to wykładnia
> art. 688 k.c.

to ja juz z tego nic nie kumam ;)
w takim razie obowiazuje mnie 3 miesieczny okres wypowiedzenia czy
miesieczny jak mam w umowie zawartej na czas niekreslony?

do góry

On 20 Kwi, 15:13, NoName <n...@m...com> wrote:
> W dniu 2011-04-20 15:11, goldi pisze:
>
> > P.s. Oczywi cie dla autora w tku najwa niejsza kwestia to wyk adnia
> > art. 688 k.c.
>
> to ja juz z tego nic nie kumam ;)
> w takim razie obowiazuje mnie 3 miesieczny okres wypowiedzenia czy
> miesieczny jak mam w umowie zawartej na czas niekreslony?

Trzymiesięczny :)

do góry

W dniu 2011-04-20 17:24, goldi pisze:
> On 20 Kwi, 15:13, NoName<n...@m...com> wrote:
>> W dniu 2011-04-20 15:11, goldi pisze:
>>
>>> P.s. Oczywi cie dla autora w tku najwa niejsza kwestia to wyk adnia
>>> art. 688 k.c.
>>
>> to ja juz z tego nic nie kumam ;)
>> w takim razie obowiazuje mnie 3 miesieczny okres wypowiedzenia czy
>> miesieczny jak mam w umowie zawartej na czas niekreslony?
>
> Trzymiesięczny :)
czyli zapis w umowie jest nie wazny ?

do góry