Zgodnie z prawem osoba zatrudniona po raz pierwszy w życiu na podstawie umowy o
pracę, w pierwszym roku KALENDARZOWYM pracy nie nabywa automatycznie pełnego wymiaru
urlopu za aktualny rok, tylko po każdym przepracowanym miesiącu zyskuje prawo do 1,66
dnia urlopu. Czy rzeczywiście zasada ta obowiązuje od chwili zatrudnienia do końca
roku kalendarzowego, w którym podjęto pracę, a nie przez 12 miesięcy od chwili
zatrudnienia? Jeśli tak, to przecież różnicuje on pracowników w zależności od
miesiąca podjęcia pracy (z korzyścią dla nich lub wręcz przeciwnie). Załóżmy, że
jedna osoba zaczyna pracę w grudniu, a druga w styczniu. Ta pierwsza już po miesiącu
pracy nabywa prawo do całości rocznego urlopu (bo "zasada proporcjonalności"
obowiązuje ją tylko w grudniu), a druga musi ciułać urlop po 1,66 dnia na miesiąc
przez okrągły rok?

do góry

W dniu 06-08-2013 21:04, Piotrek pisze:
> Zgodnie z prawem osoba zatrudniona po raz pierwszy w życiu na podstawie umowy o
pracę, w pierwszym roku KALENDARZOWYM pracy nie nabywa automatycznie pełnego wymiaru
urlopu za aktualny rok, tylko po każdym przepracowanym miesiącu zyskuje prawo do 1,66
dnia urlopu. Czy rzeczywiście zasada ta obowiązuje od chwili zatrudnienia do końca
roku kalendarzowego, w którym podjęto pracę, a nie przez 12 miesięcy od chwili
zatrudnienia? Jeśli tak, to przecież różnicuje on pracowników w zależności od
miesiąca podjęcia pracy (z korzyścią dla nich lub wręcz przeciwnie). Załóżmy, że
jedna osoba zaczyna pracę w grudniu, a druga w styczniu. Ta pierwsza już po miesiącu
pracy nabywa prawo do całości rocznego urlopu (bo "zasada proporcjonalności"
obowiązuje ją tylko w grudniu), a druga musi ciułać urlop po 1,66 dnia na miesiąc
przez okrągły rok?
>

Jest tak jak napisales.

--
Adam

do góry

W takim razie mam jeszcze 2 pytania.

1. To, czy te 1,66 dnia zaokrągla się w górę czy w dół nie jest w żaden sposób
uregulowane prawnie i każdy pracodawca może wedle uznania wybrać każdy z tych 2
wariantów (czyli, w praktyce, raczej zaokrąglić w dół), zgadza się?

2. Gdzieś przeczytałem, że wymiar urlopu w pierwszej pracy to 1,66 dnia za każdy
miesiąc jeśli roczny wymiar urlopu pracownika wynosi 20 dni (sytuacja właśnie przez
nas omawiana) lub, uwaga, 2,16 dnia jeśli roczny wymiar urlopu wynosi 26 dni.

Moje pytanie: kiedy może zajść ten drugi przypadek? Przecież jeśli pracownikowi
przypada 26 dni urlopu rocznie, to znaczy, że musiał już wcześniej pracować, żeby
wyrobić sobie odpowiedni staż (świeżemu pracownikowi należy się 20 dni). Skoro jednak
już kiedyś pracował, to nie obowiązuje go reguła stopniowego nabywania urlopu po
każdym miesiącu pracy. Jedyna możliwość, w której druga opcja wchodziłaby w grę, to
przypadek osoby podejmującej pierwszą pracę, której pracodawca wspaniałomyślnie
nalicza od razu 26 dni urlopu zamiast 20. Fakt, że prawo dopuszcza taką sytuację, bo
określa tylko poniżej jakiego minimum nie można zejść, ale czy w praktyce takie
przypadki w ogóle występują, tzn. zdarzają się pracodawcy bardziej hojni w zakresie
urlopu niż ustawa przewiduje?

do góry

Piotrek <p...@p...onet.pl> wrote:
> W takim razie mam jeszcze 2 pytania.
>
> 1. To, czy te 1,66 dnia zaokrągla się w górę czy w dół nie jest w żaden
> sposób uregulowane prawnie i każdy pracodawca może wedle uznania wybrać
> każdy z tych 2 wariantów (czyli, w praktyce, raczej zaokrąglić w dół), zgadza się?
>

Nie wskażę podstawy prawnej, ale "ogólne przekonanie" mówi, że w górę.
Prawdopodobnie gdzieś kiedyś było jakieś orzeczenie sądu pracy czy coś
podobnego.
Poza tym chyba robisz pewien błąd w rozumowaniu ;-) 1,66 za miesiąc, to nie
znaczy że 2 dni za KAZDY miesiąc.Np. jeżeli pracownik zatrudnił się od 1
lipca, to przysługuje mu łącznie 10 dni, a więc

lipiec - 1,66 -> 2
sierpień 3,32 -> 4
wrzesień 4,98 -> 5
paż 6,64 -> 7
list. 8,3 -> 9
grudzień 10 -> 10

Czyli jeśli po 2 pierwszych miesiącach pracownik wziął 4 dni urlopu, to w
3. przysługuje mu tylko jeden dzień. Po to są te kartoteki urlopowe i inne
bzdety. ;-)



> Moje pytanie: kiedy może zajść ten drugi przypadek? Przecież jeśli
> pracownikowi przypada 26 dni urlopu rocznie, to znaczy, że musiał już
> wcześniej pracować, żeby wyrobić sobie odpowiedni staż (świeżemu
> pracownikowi należy się 20 dni). Skoro jednak już kiedyś pracował, to nie
> obowiązuje go reguła stopniowego nabywania urlopu po każdym miesiącu
> pracy. Jedyna możliwość, w której druga opcja wchodziłaby w grę, to
> przypadek osoby podejmującej pierwszą pracę, której pracodawca
> wspaniałomyślnie nalicza od razu 26 dni urlopu zamiast 20. Fakt, że prawo
> dopuszcza taką sytuację, bo określa tylko poniżej jakiego minimum nie
> można zejść, ale czy w praktyce takie przypadki w ogóle występują, tzn.
> zdarzają się pracodawcy bardziej hojni w zakresie urlopu niż ustawa przewiduje?


Ktoś niepotrzebnie tam wpisał słowo "pierwsza praca". Możesz dać i 100 dni
urlopu, ale wtedy np. koszt ponadustawowego urlopu nie wlicza się do
kosztów prowadzenia działalności. Jeśłi chodzi o uprawnienia pracownicze,
KP zawiera minimum.

do góry

On Sat, 17 Aug 2013, Piotrek wrote:

> W takim razie mam jeszcze 2 pytania.
>
> 1. To, czy te 1,66 dnia zaokrągla się w górę czy w dół
> nie jest w żaden sposób uregulowane prawnie i każdy pracodawca
> może wedle uznania wybrać każdy z tych 2 wariantów
> (czyli, w praktyce, raczej zaokrąglić w dół), zgadza się?

Bardzo długa linia Ci wyszła.
Tekst w newsach powinien był łamany do 80 znaków.

Ad rem.
Ciekawie to wygląda - bo z jednej strony mamy przypadek, kiedy zapis
znajduje się w paragrafie który dotyczy ułamkowego wymiaru czasu
pracy wyłącznie wynikającego z ułamkowego etatu, ale z drugiej
strony zapis NIE zawiera słów "takiego urlopu" lub równoważnych.
IMVHO, nie widać podstaw do nieuznania, że art.154.2 to są dwa
*równorzędne* zastrzeżenia dotyczące urlopu:
+++
http://www.przepisy.gofin.pl/przepisy,4,18,33,212,,,
ustawa-z-dnia-26061974-r-kodeks-pracy1.html
+++
Art. 154.
§ 1. Wymiar urlopu wynosi:
1) 20 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat,
2) 26 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.
§ 2.
Wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu
pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika,
bioršc za podstawę wymiar urlopu okreœlony w § 1;
niepełny dzień urlopu zaokršgla się w górę do pełnego dnia.
---

Czy istnieje jakaś zasad interpretacyjna, która stanowi że części
zapisu w przepisie oddzielone znakiem średnika *NIE* są równoważne?

pzdr, Gotfryd

do góry

On Sat, 17 Aug 2013, Maciej Bebenek wrote:

> Możesz dać i 100 dni
> urlopu, ale wtedy np. koszt ponadustawowego urlopu nie wlicza się do
> kosztów prowadzenia działalności.

Możesz podać podstawę prawną takiej tezy?
Bo kiedyś zastanawiałem się nad skutkami takiego posunięcia,
literalnie powód ograniczenia o którym piszesz mi się w oczy
nie rzuca.

> Jeśłi chodzi o uprawnienia pracownicze,
> KP zawiera minimum.

Zgadza się.
Ale np. dla diet jest wyraźny zapis, ograniczający ich zwolnienie
tylko do wysokości określonej przepisami (pomijając że to jest
sprawa "innego miejsca", bo po stronie pracownika), dla urlopu
takiego zastrzeżenia nie ma.

Przecież urlop zasadniczo nie różni się od premii - pracownik
dostaje "dodatkowe pieniądze", opodatkowane po jego stronie,
ze stosunku pracy, ale nie za wymagane minimum.

pzdr, Gotfryd

do góry

Gotfryd Smolik news <s...@s...com.pl> wrote:
> On Sat, 17 Aug 2013, Maciej Bebenek wrote:
>
>> Możesz dać i 100 dni
>> urlopu, ale wtedy np. koszt ponadustawowego urlopu nie wlicza się do
>> kosztów prowadzenia działalności.
>
> Możesz podać podstawę prawną takiej tezy?
> Bo kiedyś zastanawiałem się nad skutkami takiego posunięcia,
> literalnie powód ograniczenia o którym piszesz mi się w oczy
> nie rzuca.
>

napisałem to odruchowo, ale myślę, że ew. kontrola znajdzie uzasadnienie, w
KP właśnie.
O ile pamiętam, podobnie jest np. w przypadku zasiłków chorobowych - należy
się X%, jeśłi więcej, to nie jest to koszt uzyskania.


>> Jeśłi chodzi o uprawnienia pracownicze,
>> KP zawiera minimum.
>
> Zgadza się.
> Ale np. dla diet jest wyraźny zapis, ograniczający ich zwolnienie
> tylko do wysokości określonej przepisami (pomijając że to jest
> sprawa "innego miejsca", bo po stronie pracownika), dla urlopu
> takiego zastrzeżenia nie ma.
>
> Przecież urlop zasadniczo nie różni się od premii - pracownik
> dostaje "dodatkowe pieniądze", opodatkowane po jego stronie,
> ze stosunku pracy, ale nie za wymagane minimum.
>

To dobry przykład, więc - jak to w Polsce - wszystko zależy, jak opiszesz
kwit.

do góry

On Sat, 17 Aug 2013 10:50:42 +0200, Maciej Bebenek
<m...@t...waw.pl> wrote:

>> 1. To, czy te 1,66 dnia zaokrągla się w górę czy w dół nie jest w żaden
>> sposób uregulowane prawnie i każdy pracodawca może wedle uznania wybrać
>> każdy z tych 2 wariantów (czyli, w praktyce, raczej zaokrąglić w dół), zgadza się?
>>
>
>Nie wskażę podstawy prawnej, ale "ogólne przekonanie" mówi, że w górę.
Art. 155 (3).
§ 1. Przy ustalaniu wymiaru urlopu na podstawie art. 155(1) i 155(2)
niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.

WAM
--
mezrom dan ysazcw -> www.nadmorze.pl <- wczasy nad morzem

do góry

On Sun, 18 Aug 2013, Maciej Bebenek wrote:

> Gotfryd Smolik news <s...@s...com.pl> wrote:
>> Przecież urlop zasadniczo nie różni się od premii - pracownik
>> dostaje "dodatkowe pieniądze", opodatkowane po jego stronie,
>> ze stosunku pracy, ale nie za wymagane minimum.
>
> To dobry przykład, więc - jak to w Polsce - wszystko zależy, jak opiszesz
> kwit.

Tu z "kwitem" jest problem po stronie ewidencji czasu pracy :(

IMVHO jest to wzorcowy przykład bezzasadnej ingerencji państwa w swobodę
umów - o ile mogę zrozumieć, że *jakiś* górny limit powinien być (aby
wykluczyć legalizację zupełnie fikcyjnego zatrudnienia), to brak
nieopodatkowanej podwójnie możliwości "bonusów" dla pracownika jest
zupełnie niezrozumiały.

pzdr, Gotfryd

do góry