Dnia Fri, 30 Oct 2009 10:54:08 +0100, Damian Michalik napisał(a):

> Sprzedaż firmy następowała by w małżeństwie. Czy w takim układzie cena
> za firmę musi być rynkowa, czy żona może sprzedać coś mężowi po jakieś
> symbolicznej cenie ?

Uważam, że po wartości rynkowej, rzecz jasna.

> Może rozszerzę opis tych umów z klientami. Są to usługi na dostarczanie
> klientom internetu. Czy treść tych umów może mieć jakieś szczególne
> znaczenie przy takiej operacji ?

No właśnie. Uważam, że nabywca przedsiębiorstwa po prostu wstępuje w
tamte umowy i z głowy.

--
pozdrawiam serdecznie, Olgierd
Lege Artis ==> http://olgierd.bblog.pl <==

do góry

Olgierd <n...@n...problem> napisał(a):

> Dnia Thu, 29 Oct 2009 16:38:42 +0100, Liwiusz napisał(a):
>
> >> Ad Twojej wypowiedzi: dlaczego uważasz, że w tej sytuacji wyłączony
> >> zostaje art. 55(2) kc? Bo rozumiem, że dopuszczałbyś co najwyżej art.
> >> 519 kc?
> >
> > Raczej ku temu drugiemu bym się skłaniał. Co "wchodzi w skład"
> > przedsiębiorstwa bardziej mi się kojarzy z wyposażeniem, a nie
> > posiadanymi umowami z klientami, czy z operatorem komórkowym (a co z
> > kredytem w banku? Jego też można zbyć na rzecz bezdomnego bez zgody
> > banku?)
>
> Bankowi i telekomowi nic się w zasadzie nie zmieni, ponieważ
> kredytobiorca i następca odpowiadają solidarnie. Zresztą w obu rodzajach
> umów zwykle są klauzule uniemożliwiające ich przeniesienie bez zgody
> strony, co IMHO odpowiada właśnie wyłączeniu z art. 55(2) kc.

Oczywiście, że zastrzeżenie w umowie klauzuli de non cedendo oznacza
niemożność zbycia tego elementu przedsiębiorstwa, bowiem pakt taki ma skutek
erga omnes i stanowi wyjątek od art. 57 KC.

W braku takiego zastrzeżenia JEST OCZYWISTE (co wynika wprost z przepisu, no
ludzie!), że można zbyć wierzytelności. Podkreślam, wierzytelności, a nie
zobowiązania, bowiem długi nie wchodzą w skład przedsiębiorstwa. z tego
względu nie można mówić Olgierdzie o sukcesji generalnej. Była na ten temat
uchwała SN-u, której wszystkie tezy podzielam.

pozdrawiam serdecznie
kuba


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

kuba pisze:


> W braku takiego zastrzeżenia JEST OCZYWISTE (co wynika wprost z przepisu, no
> ludzie!), że można zbyć wierzytelności. Podkreślam, wierzytelności, a nie

Nikt tu tego nie neguje. Tyle że umowy z klientami to zwykle nie są
wierzytelności, tylko dwustronne zobowiązania.


> zobowiązania, bowiem długi nie wchodzą w skład przedsiębiorstwa. z tego

Wcześniej pisałeś, że tak (np. roszczenie związane z reklamacją) i
zbycie przedsiębiorstwa powoduje również przejście tegoż długu.

--
Liwiusz

do góry

Damian Michalik <g...@i...pl> napisał(a):

> Sprzedaż firmy następowała by w małżeństwie. Czy w takim układzie cena za firmę
>
> musi być rynkowa, czy żona może sprzedać coś mężowi po jakieś symbolicznej
cenie?

Jak tak chcecie, to dokonajcie darowizny przedsiębiorstwa.


> Może rozszerzę opis tych umów z klientami. Są to usługi na dostarczanie kliento
> m
> internetu. Czy treść tych umów może mieć jakieś szczególne znaczenie przy takie
> j
> operacji ?

Nie. Przy wykazie składników przedsiębiorstwa zaznaczacie, że należą do nich
wierzytelności z umów takich a takich. Co do długów z tych umów (tj. obowiązku
dostarczania internetu) zobowiązujesz się względem zwolnić ja z tego długu i
wszystko.


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

kuba pisze:


> Nie. Przy wykazie składników przedsiębiorstwa zaznaczacie, że należą do nich
> wierzytelności z umów takich a takich. Co do długów z tych umów (tj. obowiązku
> dostarczania internetu) zobowiązujesz się względem zwolnić ja z tego długu i
> wszystko.


Czyli kto będzie ten internet dostarczał?

--
Liwiusz

do góry

Liwiusz <l...@b...tego.poczta.onet.pl> napisał(a):

> > zobowiązania, bowiem długi nie wchodzą w skład przedsiębiorstwa. z tego
>
> Wcześniej pisałeś, że tak (np. roszczenie związane z reklamacją) i
> zbycie przedsiębiorstwa powoduje również przejście tegoż długu.

Ja tak pisałem? A zacytujesz? Nie pamiętam i dam sobie rękę uciąć, że tak nie
napisałem.
Pewnie napisałem, że nabywca przedsiębiorstwa odpowiada solidarnie za takie
zobowiązanie wraz ze zbywcą, a to jest różnica.


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

Liwiusz <l...@b...tego.poczta.onet.pl> napisał(a):

> kuba pisze:
>
>
> > Nie. Przy wykazie składników przedsiębiorstwa zaznaczacie, że należą do nich
> > wierzytelności z umów takich a takich. Co do długów z tych umów (tj. obowiązk
> u
> > dostarczania internetu) zobowiązujesz się względem zwolnić ja z tego długu i
> > wszystko.
>
>
> Czyli kto będzie ten internet dostarczał?

Nabywca. A jak nabywca nie będzie, to kontrahenci będą mieli roszczenie i do
zbywcy i do nabywcy (solidarnie). Jeżeli wyegzekwują od zbywcy, to nabywca
poniesie wszelkie koszty z tym związane, bo zobowiązał się zwolnić zbywcę z
długu. Proste :)


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

wombi <w...@o...eu> napisał(a):

> Liwiusz pisze:
> > Olgierd pisze:
> >
> >> Ad Twojej wypowiedzi: dlaczego uważasz, że w tej sytuacji wyłączony
> >> zostaje art. 55(2) kc? Bo rozumiem, że dopuszczałbyś co najwyżej art.
> >> 519 kc?
> >
> >
> > Raczej ku temu drugiemu bym się skłaniał. Co "wchodzi w skład"
> > przedsiębiorstwa bardziej mi się kojarzy z wyposażeniem, a nie
> > posiadanymi umowami z klientami, czy z operatorem komórkowym (a co z
> > kredytem w banku? Jego też można zbyć na rzecz bezdomnego bez zgody banku?)
> >
> > Po to właśnie zawiera się umowę (dajmy na to posprzątania trawnika) z
> > panią Kowalską, aby to pani Kowalska swoim nazwiskiem ją firmowała - czy
> > to w ramach prowadzonej przez siebie DG, czy to w ramach jakiegoś innego
> > zlecenia (jest to właściwie dla zleceniodawcy sprawa drugorzędna).
> > Oczywiście wykonanie zlecenia można powierzyć osobie trzeciej, ale
> > stroną umowy będzie nadal Kowalska.
>
> Podzielam pogląd Liwiusza.
> Jak ktoś chce niech przeczyta np. decyzję RŁO-23/2004 na
> http://www.uokik.gov.pl/pl/orzecznictwo_prezesa_uoki
k/decyzje_prezesa/

Przejrzałem. I dalej nie rozumiem w czym problem. Decyzja wydaje się jak
najbardziej sensowna, w końcu przedsiębiorca podał swoim abonentom
nieprawdziwe informacje, co do konieczności zawarcia "przepisania umowy", a
konieczność taka nie zachodziła.

Istotą zbycia przedsiębiorstwa nie jest to, że następuje zmiana dłużnika,
tylko tzw. pomnożenie podmiotowe albo kumulatywne przystąpienie do długu (w
odróżnieniu od translatywnego przejęcia - art. 519 KC).

Nie ma więc potrzeby zmian w treści umów, nie jest też potrzeba na nic zgoda
wierzyciela. Jego interesy są przecież wystarczająco dobrze chronione.

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

Dnia Fri, 30 Oct 2009 14:10:19 +0000, kuba napisał(a):

> Podkreślam, wierzytelności, a
> nie zobowiązania, bowiem długi nie wchodzą w skład przedsiębiorstwa. z
> tego względu nie można mówić Olgierdzie o sukcesji generalnej.

Może i w skład nie wchodzą, natomiast znajduję wyrok SA w Katowicach (I
ACa 693/06), w myśl którego długi te mogą być przejęte, aczkolwiek
właśnie wg zasad z art. 519 kc.
No i jest jeszcze art. 55(4) kc.

> Była na
> ten temat uchwała SN-u, której wszystkie tezy podzielam.

Byłbyś łaskaw?...

--
pozdrawiam serdecznie, Olgierd
Lege Artis ==> http://olgierd.bblog.pl <==

do góry

Dnia Fri, 30 Oct 2009 14:57:38 +0000, Olgierd napisał(a):

>> Podkreślam, wierzytelności, a
>> nie zobowiązania, bowiem długi nie wchodzą w skład przedsiębiorstwa. z
>> tego względu nie można mówić Olgierdzie o sukcesji generalnej.
>
> Może i w skład nie wchodzą, natomiast znajduję wyrok SA w Katowicach (I
> ACa 693/06), w myśl którego długi te mogą być przejęte, aczkolwiek
> właśnie wg zasad z art. 519 kc.
> No i jest jeszcze art. 55(4) kc.

Git, już jarzę. Chodzi właśnie o istotę zmiany z 2003 r. ;-) znów muszę
sobie poodgrzewać ;-)

--
pozdrawiam serdecznie, Olgierd
Lege Artis ==> http://olgierd.bblog.pl <==

do góry