Jestem poszkodowanym w sprawie o pobicie. Prokurator umorzył śledztwo o
przestępstwo z art. 158 § 1 i jednocześnie o przestępstwo z art. 157 § 1.
Postanowienie o umorzeniu zawiera pouczenie, że w terminie 14 dni mogę
wnieść do sądu prywatny akt oskarżenia. Zawiera jednak także poczenie, że
mogę złożyć zażalenie na to postanowienie. Wówczas sprawę umorzenia
rozpatruje prokurator nadrzędny lub ewentualnie też sąd. Ostatecznie, jeżeli
postanowienie o umorzeniu nie zostaie uchylone, będę mógł w terminie 1
miesiąca wnieść akt oskarżenia do sądu (sporządzony przez adwokata).
I tu moje pytania:
Jak powinienem postąpić, żeby nie spalić sprawy, tzn. nie popełnić błędu
składając dwukrotnie akt oskażenia do sądu, lub
przegapiając jakiś termin.
Czy mogę (i czy to ma sens) wnieść jednocześnie do sądu akt oskarżenia , ten
w terminie 14 dni, oraz zażalenie na postanowienie o umorzeniu ? Czy
składając ten akt oskarżenia nie zablokuję sobie drogi prawnej wynikającej
ze złożenia zażalenia na umorzenie.
Czy jak wybiorę drogę składania zażalenia na postanowienie o umorzeniu, to
później przy wnoszeniu do sądu aktu oskarżenia (o ile nie zrobi tego jednak
prokurator), będę musiał podać kwalifikację czynu. Czy sąd będzie
rozpatrywał zarzut popełnienia czynu z konkretnego artykułu, czy ogólnie
czyn i sam ustali jakiego przestępstwa znamiona on wyczerpuje. Chodzi o to,
czy jak oskarżę sprawców o 158 § 1 , a sąd uzna, że tego przestępstwa nie
popełnili (za mało dowodów), to czy będzie możliwe skazanie ich za czyn z
art. 157 § 2 ?
Czy jest jakaś różnica między aktem oskarżenia jaki mogę wnieść w teminie 14
dni od daty doręczenia postanwienia o umorzeniu sprawy przez prokuratora, a
aktem oskarżenia jaki będę mógł wnieść po przejściu drogi odwoławczej od
tego postanowienia. Szczególnie interesuje mnie to , czy w jednym i w drugim
przypadku mogę oskarżyć sprawców o przestępstwo z oskarżenia prywatnego /
publicznego.

Proszę o pomoc. Sprawa pilna.
Robert

do góry

Przede wszystkim uważnie przeczytać uzasadnienie i zastanowić się dlaczego
postępowanie umorzono i czy na pewno prokurator nie miał racji podejmując
taką decyzję. Najlepiej odespać się z problemem, bo często pokrzywdzony
działa impulsywnie, a jak się później zastanowi, to sam dochodzi do
wniosku, ze nie miał racji.

Jeśli nadal będziesz uważał, że prokurator nie miał racji, to napisać
mądre zażalenie. Bez osobistych wycieczek na zasadzie, że "prokurator jest
mądry inaczej" i na pewno przyjął jakąś korzyść majątkową, a wskazujące
merytoryczne przesłanki świadczące o błędzie w decyzji. Nie ma ludzi
nieomylnych, ale inwektywa rzadko bywa trafnym argumentem.

Nie piszesz nawet, z jakiego powodu umorzono, więc nie wiem, co Ci
poradzić i jak nakierować. No bo inaczej pisze się odwołanie, gdy umorzono
z powodu niewykrycia sprawcy, a inaczej, gdy z braku ustawowych znamion
czynu zabronionego.

Nie mam przed oczyma teraz druku tego postanowienia, ale przeczytaj
dokładnie to pouczenie, bo błądzisz. Tam jest napisane, że ten akt
oskarżenia prywatnie, to składasz dopiero, jak już wyczerpiesz tę drogę
odwoławczą. A więc i prokurator nadrzędny nie przychyli się do Twojego
wniosku, ani sąd do którego wówczas on tę odmowę przesyła z urzędu nie
nakaże wszczęcia postępowania. Dopiero od tych wszystkich odmownych
decyzji biegnie dla Ciebie bodaj miesięczny termin do osobistego złożenia
aktu oskarżenia który faktycznie musi sporządzić adwokat.

do góry

> Nie mam przed oczyma teraz druku tego postanowienia, ale przeczytaj
> dokładnie to pouczenie, bo błądzisz. Tam jest napisane, że ten akt
>

W pierwszej chwili odebrałem wypowiedź inicjatora tego wątku w sposób
analogiczny - owo "błądzisz" było tu bardzo na miejscu. Tyle tylko, ze 157
p2 i 3 ścigane są z prywatki - prokurator umarzajac takie postepowanie
powinien jako podstawę podać "brak interesu społecznego w objęciu
oskarżeniem publicznym czynu ściganego z osk. prywatnego - 322 kpk z zw. z
p. 226 (zdaje się) regulaminu UPJOP". Czy tak uczynił - trudno powiedzieć.

W każdym razie mam wrażenie, że sprawa nie jest tak do końca jasna.

Marek Świtała
----------------------------------------------------
-
www.lexpress.pl - o prawie nie (tylko) dla prawników

do góry

Pomyślałem o tym. Ale takie uzasadnienie jest oczywiście możliwe przy art.
157, ale nie §1 tylko ewentualnie §4. No i Twoja sugestia już nie
przejdzie przy powołanym w pierwszym poście art. 158§1. Tu żeby nie wiem
co, to oskarżenia prywatnego zrobić się nie da. Tak więc chyba nie o to
chodzi. Poczekajmy jednak na wypowiedź inicjatora, który jakoś zamilkł.

do góry

W postanowieniu o umorzeniu prokurator umarza śledztwo w sprawie o
przestępstwo z 158§1 kk z powodu braku danych dostatecznie uzasadniających
prawdopodobieństwo popełnienia czynu i jednocześnie w sprawie z 157§1 kk z
powodu niestwierdzenia przestępstwa ściganego z urzędu i braku interesu
społ. w ściganiu z urz. przestępstwa z osk. prywatnego.
Jeśli chodzi o pouczenie, to owszem jest nim mowa o akcie oskarżenia po
przejściu drogi odwoławczej, ale jest też, tyle że pod koniec uzasadnienia,
zdanie, że wobec tego, iż w sprawie zachodzi prawdopodobieństwo popełnienia
przestępstwa z art. 157 §2 ,a między moją rodziną a rodziną sprawców często
dochodzi do kłótni, mogę samodzielnie dochodzić swoich praw wnosząc prywatny
akt oskarżenia do Sądu Rejonowego w terminie 14 dni od doręczenia mi odpisu
o przedawnieniu. I tej właśnie "okazji" nie chciałbym stracić. Tylko, żeby
jej wykorzystanie nie zamknęło mi drogi związanej z zażaleniem. W moim
pierwszym poście chodziło mi o to, czy mogę uruchomić obie drogi, czy też
muszę zdecydować sę na jedną z nich - czy od razu 157§2 czy zażalenia i ew.
158§1. W gruncie rzeczy nawet nie wiem, którego sprawcę (a może obydwu)
prokurator miał na myśli mówiąc o 157§2.

Robert



Użytkownik "Robert Tomasik" <r...@g...pl> napisał w wiadomości
news:bou46r$mih$3@news.onet.pl...
> Pomyślałem o tym. Ale takie uzasadnienie jest oczywiście możliwe przy art.
> 157, ale nie §1 tylko ewentualnie §4. No i Twoja sugestia już nie
> przejdzie przy powołanym w pierwszym poście art. 158§1. Tu żeby nie wiem
> co, to oskarżenia prywatnego zrobić się nie da. Tak więc chyba nie o to
> chodzi. Poczekajmy jednak na wypowiedź inicjatora, który jakoś zamilkł.
>

do góry