Nowa ustawa o timeshare

Przeczytaj także: Spożywcze zakupy wielkanocne - na co uważać?

Letnia rezydencja w atrakcyjnej turystycznie miejscowości to luksus, ale i ogromne wydatki związane z zakupem oraz całorocznym jej utrzymaniem. Alternatywą jest umowa timeshare, która daje prawo do określonego w czasie korzystania z wakacyjnej posiadłości. Polega ona na tym, że zawierając kontrakt na ponad rok, płacimy za korzystanie z apartamentu w atrakcyjnym miejscu jedynie przez wybrane tygodnie w roku. W tym czasie, jak każdy właściciel, ponosimy koszty takie jak energia elektryczna czy wywóz śmieci. W pozostałym okresie, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, za utrzymanie apartamentu odpowiada przedsiębiorca. Szacuje się, że na całym świecie z tego rodzaju ofert korzysta już ok. 6,4 mln osób z czego 1,5 to mieszkańcy Europy.

Ustawa o timeshare dostosowuje polskie prawo do przepisów obowiązujących w Unii Europejskiej. Oznacza to, że na terenie pozostałych krajów wspólnoty polscy konsumenci mają te same prawa a przedsiębiorcy te same obowiązki. Ustawa wejdzie w życie 27 kwietnia 2012 roku.

Nowe definicje usług

Nowe przepisy rozszerzają zakres obowiązywania umowy timeshare, która obecnie dotyczy tylko nieruchomości a minimalny czas jej obowiązywania wynosi trzy lata. Po wejściu w życie nowych regulacji umowa timeshare będzie obejmować nie tylko nieruchomości, ale też inne rodzaje zakwaterowania, takie jak miejsca na statkach wycieczkowych i będzie musiała być zawarta na okres dłuższy niż rok.

Ustawa o timeshare wprowadza też przepisy dotyczące nowych rodzajów usług nie uregulowanych dotychczas w polskim i europejskim prawie, które obejmą:

• umowy o długoterminowy produkt wakacyjny – konsument wykupuje, na dłużej niż rok, prawo do otrzymywania pakietu zniżek na usługi związane głównie z zakwaterowaniem lub podróżą np. w hotelach lub na bilety lotnicze;
• umowy pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego – konsument płaci przedsiębiorcy za pomoc w sprzedaży lub kupnie tych produktów;
• umowy o uczestnictwo w systemie wymiany – konsument odpłatnie wnosi do prowadzonego przez przedsiębiorcę systemu wymiany swoje prawo timeshare. Z tego prawa będą mogli korzystać inni członkowie systemu wymiany, a w zamian za to konsument uzyskuje możliwość korzystania także z pozostałych wniesionych do systemu praw timeshare lub innych usług, takich jak wizyty w spa czy pole golfowe.

Z doświadczeń UOKiK wynika, że dotychczas brak jasnych przepisów określających sposób zawierania tego rodzaju umów, wykorzystywali nieuczciwi przedsiębiorcy, którzy przekazywali błędne i nierzetelne informacje o sprzedawanych produktach. W rezultacie konsumenci byli narażeni na zawieranie niekorzystnych kontraktów.

Prawo do odstąpienia od umowy

Inaczej niż do tej pory zostało uregulowane prawo konsumenta do odstąpienia od umowy. Zgodnie z nowymi przepisami czas na odstąpienie bez podania przyczyny od umowy o timeshare, został wydłużony z 10 do 14 dni od dnia jej zawarcia bądź doręczenia. Ta sama zasada będzie dotyczyła kontraktów: o długoterminowy produkt wakacyjny, pośrednictwa w odsprzedaży oraz o uczestnictwo w systemie wymiany. Odstąpienie od umowy w tym terminie oznacza, że konsument nie ponosi żadnych kosztów.